Snaartheorie: de ‘theorie van alles’ is te testen

De snaartheorie kan de zogenaamde ‘theorie van alles’ worden. Dit is een unificatietheorie die alle fundamentele theorieën in de natuurkunde samenbrengt. Wetenschappers beweren dat de snaartheorie te testen is. De snaartheorie voorspelt het gedrag van verstrengelde kwantumdeeltjes en dit kan onderzocht worden in een laboratorium.

De snaartheorie is een moeilijke theorie. In een notendop: elektronen en quarks zijn geen objecten, maar eendimensionale snaren. De manier waarop een snaar trilt, bepaalt hoe de snaar eruit ziet. Net zoals een viool verschillende tonen voortbrengt, brengen snaren verschillende deeltjes voort. Daarnaast heeft het universum volgens de snaartheorie meer dimensies dan vier (lengte, breedte, hoogte en tijd). De M-theorie, een overkoepelende beschrijving van verschillende bestaande snaartheorieën, gaat uit van elf dimensies.

Maar hoe test je elf dimensies? Volgens professor Mike Duff van het Imperial College Londen kan dit in een laboratorium. De professor was aanwezig bij een conferentie en zijn blik viel op enkele wiskundige formules met betrekking tot kwantumverstrengeling. De formules leken erg veel op degene die Duff enkele jaren daarvoor had ontwikkeld om zwarte gaten met de snaartheorie te beschrijven.

Door snaartheoriewiskunde te gebruiken vond Duff een patroon, waarbij vier kwantumdeeltjes met elkaar verstrengeld zijn. Dit is te onderzoeken in een laboratorium. De uiteindelijke resultaten zullen doorslaggevend zijn of de snaartheorie in de ijskast kan of niet.

Ook de Large Hadron Collider biedt hoop. Deze deeltjesversneller kan supersymmetrische deeltjes ontdekken, een element van de snaartheorie. Of misschien lukt het de Large Hadron Collider om een graviton in een hogere dimensie te plaatsen. We wachten af!

Bronmateriaal

Fout gevonden?

Voor jou geselecteerd