Snelle radioflitsen onthullen een nieuw geheim

Ze zijn – heel verrassend – niet zichtbaar op lage frequenties.

Dat hebben onderzoekers ontdekt nadat ze twee telescopen inzetten om snelle radioflitsen te bestuderen. Ze maakten daarbij gebruik van het Murchison Widefield Array (MWA) en de Australian SKA Pathfinder (ASKAP).

De ASKAP wist meerdere snelle radioflitsen waar te nemen. Maar het MWA – dat het heelal op lagere radiofrequenties waarneemt – observeerde niets. En dat terwijl het Murchison Widefield Array exact hetzelfde stukje heelal observeerde. Het is verrassend, aldus onderzoeker Marcin Sokolowski. “Wanneer ASKAP deze extreem heldere gebeurtenissen ziet en het MWA niet, vertelt dat ons dat er iets heel onverwachts speelt; of de bronnen van snelle radioflitsen geven geen straling af op lage frequenties of die signalen worden onderweg naar de aarde tegengehouden.”

Snelle radioflitsen zijn kort aanhoudende – vaak maar enkele milliseconden – gebeurtenissen waarbij enorme hoeveelheden energie vrijkomt. De eerste radioflits werd meer dan 10 jaar geleden ontdekt en sindsdien zijn er al veel meer waargenomen. Maar hoe deze snelle radioflitsen precies ontstaan, is tot op heden een raadsel. De nieuwe waarnemingen van ASKAP en MWA zijn dan ook belangrijk; ze geven nieuwe aanwijzingen over hoe snelle radioflitsen in elkaar steken en dat kan wellicht meer inzicht geven in hoe ze ontstaan.

Meer weten…
…over snelle radioflitsen? Lees dan eens het uitgebreide achtergrondartikel dat eerder over deze mysterieuze buitenaardse signalen is verschenen.

Bronmateriaal

"Synchronized telescope dance puts limits on mysterious flashes in the sky" - International Centre for Radio Astronomy Research

Afbeelding bovenaan dit artikel: OzGrav, Swinburne University of Technology

Fout gevonden?

Voor jou geselecteerd