Als het onweert op Saturnus of Venus komen daar waarschijnlijk ook sprites – hoge elektrische ontladingen – voor, zo blijkt nu.
Sprites zijn redelijk nieuw. Pas enkele tientallen jaren geleden ontdekten wetenschappers dat de aarde ze had. Het zijn elektrische ontladingen die tijdens onweersbuien boven de wolken ontstaan. Ze bevinden zich dan op een hoogte van zo’n 48 tot 88 kilometer. Ze zijn haast niet waar te nemen. Dat komt niet alleen door de hoogte, maar ook door het feit dat ze slechts gedurende enkele milliseconden zichtbaar zijn.
Simulatie
Nieuw onderzoek wijst er nu op dat die sprites geen typisch aards fenomeen zijn. Ook op andere planeten zouden sprites voorkomen. De onderzoekers trekken die conclusie nadat ze computersimulaties uitvoerden. Ze richtten zich daarbij op de planeten Jupiter, Venus en Saturnus. Hier komen ook onweersbuien voor. En niet zulke kleintjes ook, zo is de bliksem er zo’n duizend keer krachtiger dan op onze planeet.
Het kan
De onderzoekers simuleerden de omstandigheden op en rondom Jupiter, Venus en Saturnus en onderzochten zo of sprites ook hier konden ontstaan. Ze maakten de atmosfeer van de planeten in een afgesloten ruimte na en joegen er een elektrische lading doorheen. Uit die experimenten blijkt dat sprites ook op deze drie planeten voor kunnen komen.
Cassini
Direct bewijs daarvoor kunnen de onderzoekers natuurlijk niet leveren. Daarvoor moeten gegevens bij de planeten worden verzameld. De onderzoekers hopen dat Cassini – een ruimtesonde die op dit moment Saturnus bestudeert – daar tijd voor vrij kan maken. Door deze even op de gigantische storm op Saturnus te richten, kunnen mogelijk al sprites worden waargenomen.
Dat wetenschappers zo geïnteresseerd zijn in sprites is niet heel verwonderlijk. Ten eerste kunnen sprites invloed hebben op meetapparatuur in de ruimte. Ten tweede kunnen de elektrische ontladingen ook wel eens een flinke invloed hebben op het ontstaan van leven. Door de elektrische ontladingen zouden onder meer organische moleculen kunnen ontstaan die samen met andere deeltjes uiteindelijk kunnen leiden tot leven.
