Wetenschappers hebben een nieuwe manier ontdekt om ronddobberende ijsschotsen op de voet te volgen. Ze luisteren ernaar. Door naar de geluiden die de ijsbergen onder water maken, te luisteren, kan achterhaald worden waar het ijs zich bevindt en heengaat.
Onder water is het een herrie. Dieren maken geluiden, onderzeese vulkanen laten zich horen, enzovoort. Onderzoeker Läslo Evers moet die geluiden oppikken en achterhalen waar ze precies vandaan komen. Alleen zo kan hij achterhalen of er ergens ter wereld onder het zeeoppervlak geëxperimenteerd wordt met nucleaire wapens.
Lawaai
Terwijl Evers en zijn collega’s de geluiden bestudeerden, stuitten ze op lawaai dat wel afkomstig moest zijn van grote, bewegende objecten. Ze haalden er satellietbeelden bij en ontdekten dat de geluiden afkomstig waren van ijsbergen. Wat ze hoorden, was het kraken en uiteenvallen van ijsbergen die zich richting het noordoosten, waar het water iets warmer is, begaven.
Route
Het bracht de onderzoekers op een idee: zou het mogelijk zijn om de ijsbergen te volgen door alleen maar te luisteren? Ze luisterden naar twee ijsbergen en ontdekten dat ze de bergen door te luisteren veel nauwkeuriger konden volgen. Sterker nog: door te luisteren naar de ijsbergen konden ze ook kleinere stukjes ijs die van de bergen losraakten en op satellietbeelden onzichtbaar zijn, maar desalniettemin een gevaar vormen voor de scheepvaart, op de voet volgen.
Het onderzoek smaakt naar meer. “Met hydro-akoestiek worden we nooit gehinderd door wolken of stormen die serieuze problemen vormen voor satellietbeelden,” legt Evers uit. “We willen nu gaan achterhalen of de de grootte van ijsbergen kunnen achterhalen aan de hand van de geluiden die de ijsbergen maken. Het is ook interessant om te luisteren naar de geluiden van het ijs rondom Antarctica om te achterhalen of het ijs door de jaren heen verdwijnt.”
