Star Trek-dromen die nog niet zijn uitgekomen

Veel gadgets en technologische hoogstandjes uit Star Trek zijn tegenwoordig al in de praktijk opgedoken, zoals de iPad, de clamshell-telefoon en de tricorder. Toch hebben we nog een lange weg te gaan, want deze vijf Star Trek-dromen zijn nog niet uitgekomen.

Transporter

De transporter uit Star Trek is een fictionele machine, die materie omzet in een energiepatroon. Dit energiepatroon wordt vervolgens doorgestuurd naar een andere transporter, waar het energiepatroon wordt omgezet in materie. Deze manier van transporteren is erg snel en effectief, hoewel er af en toe wel eens een ongelukje gebeurt.

Of er ooit zo’n machine komt? De komende decennia zeker niet. Als er ooit zo’n machine komt, dan zullen wij die helemaal zelf moeten ontwikkelen. In Star Trek laat Scotty namelijk weinig los over de technologie van de transporter. In de handleiding van ‘Star Trek: The Next Generation’ staat dat het twee tot 2,5 seconden duurt om iemand te transporteren. In extreme gevallen kan het zelfs vier tot vijf seconden duren. Wanneer mensen met de transporter worden opgebeamd, dan slaat de machine de energiepatronen apart op. Hierdoor kunnen deze patronen niet verstrikt raken.

Replicator

De replicator is een machine in Star Trek dat ieder gewenst product kan produceren. Er is één voorwaarde, namelijk dat de moleculaire structuur van een product is opgeslagen in een computerbestand. Dit bestand wordt gebruikt om het product te creëren.

De replicator maakt objecten door subatomische deeltjes te herschikken. Stel, iemand wil een biefstuk, dan gebruikt de replicator eerst basiselementen als koolstof, waterstof en stikstof. Deze deeltjes worden hergeschikt in aminozuren, proteïnen en cellen. Uiteindelijk ontstaat er een lapje biefstuk.

Net zoals de transporter zal het nog een lange tijd duren voordat de eerste replicator het levenslicht ziet. De eerste stap in de goede richting is de 3D-printer. Of – nog indrukwekkender – de voedselprinter. “Tea, Earl Grey, Hot.”

Holodeck

In de allereerste aflevering van Star Trek: The Next Generation bleek dat de Enterprise was uitgerust met een nieuwe kamer: het holodeck. Het Holodeck is een lege ruimte, maar in deze ruimte is het mogelijk om een bepaalde situatie of omgeving te creëren. Deze hologrammen doen levensecht aan, want het Holodeck is in staat om intelligente mensen te programmeren.

Zijn de hologrammen gevaarlijk? In principe niet, want er zit een veilige modus op het systeem. Toch is het mogelijk om dit veiligheidsmechanisme uit te zetten, waardoor mensen zelfs kunnen sterven in het Holodeck.

Hologrammen zijn al geen toekomstmuziek meer, maar een eerste Holodeck moet nog uitgevonden worden.

Antimaterie als energiebron

In Star Trek wordt een materie/antimaterie-reactor gebruikt om sterrenschepen van energie te voorzien om door het Melkwegstelsel te reizen. Door materie en antimaterie gecontroleerd samen te voegen, ontstaat er een reactie in de mixkamer van de warpmotor.

Om antimaterie te gebruiken als energiebron moeten wetenschappers eerst proberen om antimaterie te maken en vast te houden. Wanneer er antimaterie ontstaat, dan wordt dit direct vernietigd door normale materie. Antimaterie en materie heffen elkaar namelijk op. Toch slagen wetenschappers er steeds vaker in om antimaterie lang vast te houden. Het record: zeventien minuten.

Kunstmatige zwaartekracht

Waarom zweven de bemanningsleden van de Enterprise niet door hun schip? Waarom staan zij met beide voeten op de grond? Dit komt doordat er sprake is van kunstmatige zwaartekracht.

Om kunstmatige zwaartekracht op te wekken, wordt er een zogenoemde ‘zwaartekrachtplaat’ in sterrenschepen in Star Trek gebouwd. Het is onbekend hoe zo’n zwaartekrachtplaat precies werkt en of het uberhaubt mogelijk is om kunstmatige zwaartekracht op te wekken.

Gelukkig is er wel een alternatieve manier om kunstmatige zwaartekracht op te wekken, namelijk door een object te draaien. De kijkers van Babylon 5 weten dat deze ruimtevaartbasis om haar as draait, waardoor er langs de randen zwaartekracht is, maar midden in de ruimtevaartbasis niet. Wanneer Sheridan uit een exploderende trein springt, valt hij keihard naar beneden.

Kunstmatige zwaartekracht in real-life? Helaas nog niet!

Bronmateriaal

MemoryAlpha
Archief Scientias.nl

Fout gevonden?

Voor jou geselecteerd