“Er spelen duidelijk processen in kometen die we nog niet helemaal begrijpen.”
Een paar maanden voor de missie van Rosetta ten einde kwam, spotte de sonde iets bijzonders op de komeet waar deze omheen cirkelde. Op het oppervlak van 67P/Churyumov-Gerasimenko was een stofpluim te zien. “We zagen een heldere stofpluim die als een fontein van het oppervlak werd weggeduwd,” vertelt onderzoeker Jessica Agarwal. “Het duurde ongeveer een uur en daarbij kwam ongeveer 18 kilogram stof per seconde vrij.”
Rosetta fotografeerde de stofpluim niet alleen, maar was ook in staat om het materiaal dat de ‘fontein’ opwierp, te bestuderen. “Rosetta vloog toevallig door de pluim heen,” stelt Agarwal. In eerste instantie dachten de onderzoekers dat de oorsprong van de ‘fontein’ op het oppervlak van de komeet lag. Denk aan oppervlakte-ijs dat door toedoen van het zonlicht verdampt en stof met zich meevoert. Maar de metingen van Rosetta vertellen een heel ander verhaal. Deze fontein bracht zoveel stof in de ruimte: er moest iets anders aan de hand zijn. “Er moet vanonder het oppervlak energie zijn vrijgekomen om deze stofpluim aan te drijven. Er spelen duidelijk processen in kometen die we nog niet helemaal begrijpen.”
Onduidelijk blijft dan ook waar de energie die deze fontein een uur lang bezighield, vandaan kwam. Onderzoekers kunnen daar op dit moment alleen maar over speculeren. Zo zou het kunnen dat onder het oppervlak van de komeet holtes te vinden zijn die gevuld zijn met gas dat onder zeer hoge druk staat. Wanneer het zonlicht het bovenliggende oppervlak verwarmt, kunnen scheuren ontstaan, waardoor dat gas ontsnapt. Of gas werkelijk de drijvende kracht achter dit fonteintje is, wordt hopelijk snel duidelijk. Op dit moment combineren onderzoekers metingen van Rosetta met computersimulaties en laboratoriumexperimenten om de kwestie tot op de bodem uit te zoeken.
