Wetenschappers hebben twaalf planetoïden aangewezen die we met de raketten van vandaag de dag naar ons toe kunnen halen om er vervolgens grondstoffen op te gaan delven of wetenschappelijk onderzoek uit te gaan voeren. En dat is nog maar het begin: naarmate we meer planetoïden ontdekken, vinden we hoogstwaarschijnlijk nog meer ‘grijpbare’ ruimtestenen.
Dat schrijven wetenschappers in een paper. Ze zochten tussen de aardscheerders die ons bekend zijn naar planetoïden die tegen een aantrekkelijke prijs en met de huidige technologieën richting de aarde kunnen worden ‘gesleept’ om daar vervolgens nader bestudeerd of geëxploiteerd te worden. Tussen de aardscheerders troffen de onderzoekers al twaalf geschikte exemplaren aan. En dat terwijl nog lang niet alle ruimtestenen die zich nabij de aarde ophouden ons bekend zijn.
ERO’s
De onderzoekers duiden de planetoïden aan met de afkorting ERO’s, oftewel Easily Retrievable Objects. Het zijn objecten die relatief gemakkelijk richting twee Lagrangepunten van het Zon/Aarde-systeem kunnen worden getrokken (Lagrangepunt L1 en Lagrangepunt L2). Om vervolgens in een baan om dat punt te gaan cirkelen.
Voordelen
Het voordeel van het grijpen en in een baan om een Lagrangepunt plaatsen van een planetoïde is dat we de planetoïde vanaf het moment dat deze zich rond L1 of L2 bevindt, vrij gemakkelijk kunnen bezoeken. De planetoïde bevindt zich immers relatief dichtbij, waardoor een missie naar de planetoïde goedkoper wordt. Dat is gunstig voor wetenschappers die dolgraag onderzoek doen naar planetoïden, omdat de stenen ons meer kunnen vertellen over de totstandkoming van het zonnestelsel. Ook is het gunstig voor bedrijven die grondstoffen van de planetoïden willen halen.
2006 RH120
De onderzoekers benoemen in hun studie dus twaalf planetoïden die vrij gemakkelijk naar één van de Langrangepunten gestuurd kunnen worden. Eén van de beste kandidaten is planetoïde 2006 RH120. We zouden deze planetoïde door diens snelheid met slechts 58 meter per seconde te veranderen in een baan rondom L2 kunnen dirigeren. Berekeningen wijzen erop dat een klein beetje hulp van een raket in 2021 voldoende is om ervoor te zorgen dat 2006 RH120 vijf jaar later bij L2 arriveert.
Addertje
Het klinkt bijna te mooi om waar te zijn. Zit er dan echt geen addertje onder het gras? Jawel. De banen die de planetoïden rondom L1 of L2 volgen, zijn niet stabiel. Dat betekent dat de planetoïden vroeg of laat uit hun baan los zullen breken. Maar de onderzoekers denken dat simpel te kunnen voorkomen. En wel door de baan van de planetoïden regelmatig iets te corrigeren.
“Dit paper toont aan dat het grijpen van een volledige planetoïde met de technologische vaardigheden van vandaag de dag tot de mogelijkheden behoort en dat er een aantal objecten is dat we tijdelijk kunnen vangen en in een baan rondom de Lagrangepunten kunnen plaatsen,” zo schrijven de onderzoekers. De onderzoekers verwachten dat het aantal ‘grijpbare’ planetoïden de komende jaren nog sterk toeneemt, aangezien wetenschappers steeds meer aardscheerders ontdekken.
