UFO: een trucje van het brein?

Het mysterieuze fenomeen van lichtgevende ballen in de lucht wordt al honderden jaren waargenomen en aangezien voor UFO’s. Wetenschappers komen nu met een verklaring: het zit allemaal in het hoofd. Veranderende magnetische velden laten ons dingen zien die er niet zijn.

De onderzoekers maakten voor hun studie gebruik van transcraniële magnetische stimulatie (TMS) en ontdekten dat het brein in sterke mate te manipuleren valt. Met TMS worden de hersenen of delen daarvan aan een veranderend magnetisch veld blootgesteld. Hierdoor veranderen de signalen die door de neuronen worden doorgegeven.

Visuele cortex
De onderzoekers richtten het magnetische veld op de visuele cortex en concludeerden dat dat ertoe kan leiden dat mensen lichtjes zien die lijken op schotels of lijnen. Wanneer het magnetisch veld binnen de cortex beweegt, ziet de proefpersoon de lichtjes ook bewegen.

Bliksem
Volgens de onderzoekers kunnen mensen ook op afstand door magnetische velden worden beïnvloed. Bijvoorbeeld als deze veranderende velden veroorzaakt worden door de bliksem. “De bliksem moet van een speciaal type zijn met meerdere terugkerende ontladingen op hetzelfde punt over een periode van enkele seconden,” leggen de onderzoekers uit. Wanneer de bliksem herhaaldelijk optreedt kan het magnetische veld sterk genoeg veranderen om mensen in een straal van 200 meter te beïnvloeden. “De waarnemers hoeven niet buiten te staan, maar kunnen veilig in een gebouw of vliegtuig zitten,” vertellen de onderzoekers.

Hallucinatie
Zo’n één procent van alle mensen die bliksem van dichtbij meemaken, zien dingen die er niet zijn. “Iemand die dit meemaakt, kan hallucinaties hebben die vergelijkbaar zijn met de waanbeelden in de laboratoriumtest. Oftewel: ze zien lichtgevende lijnen en ballen die in de ruimte lijken te vliegen.”

Niet alles is verklaarbaar
Volgens professor Robert Crompton, een deskundige als het gaat om lichtgevende vliegende voorwerpen, worden niet alle gevallen door de theorie van de onderzoekers verklaard. Hij noemt het voorbeeld van een man die dicht bij zijn garage stond toen de bliksem dichtbij toesloeg. “Kort daarop zag hij een oranjegele ronddraaiende bal die langzaam naar hem toe zweefde. Het ging zijn garage binnen en botste tweemaal tegen een houten boord alvorens met een luide knal te verdwijnen. Het object liet sporen achter op het boord. Deze zijn later door de politie onderzocht en ze ontdekten dat het titaniumdioxide was. Dat is een zwaar metaal dat in verf zit. Maar er was geen verf te vinden.”

Volgens Crompton zijn de lichtgevende ballen geïoniseerde elektrische ontladingen. In dit geval sloeg de bliksem in op een geverfde paal waarbij een beetje verf in een lichtbal werd meegenomen. “Als de verfresten zoals wordt beweerd door de bal zijn veroorzaakt, dan kan dit niet door de onderzoekers worden verklaard.”

Bronmateriaal

Fout gevonden?

Voor jou geselecteerd