En misschien slentert dit dier zelfs vandaag de dag nog in een afgelegen gebied in Azië rond.
Het gaat over het schomburgk-hert (Rucervus schomburgki) dat in centraal Thailand leefde. Het onfortuinlijke dier werd in 1938 uitgestorven verklaard. Maar wellicht was dat iets te voorbarig. Nieuw opgedoken bewijsmateriaal duidt er namelijk op dat het dier in 1991 nog springlevend was. En wellicht dat dit volhardende hert zelfs vandaag de dag nog niet van onze aardbol is verdwenen.
Schomburgk-hert
Het hert kwam tot 1932 in het wild voor. Helaas hadden jagers het op het hert voorzien, die een ware klopjacht op de soort opzetten. Het hert werd bejaagd om zijn huid en – misschien nog in meerdere mate – om zijn gewei, dat gebruikt werd in Chinese geneesmiddelen. Na 1932 kwam het schomburgk-hert alleen nog voor in gevangenschap. Toen de laatste in 1938 overleed, dacht men dat de soort daadwerkelijk uitgestorven was.
Gewei
Maar nieuw onderzochte foto’s bewijzen het tegendeel. Een vrachtwagenchauffeur in Laos vond in het begin van de jaren negentig een gewei in een schijnbare verse staat. Vervolgens liet hij het gewei achter in een winkel in de noordelijke provincie Phongsali. In februari 1991 fotografeerde Laurent Chazée van de Verenigde Naties het gewei. Een onderzoeksteam heeft zich nu over deze foto’s gebogen en onderworp ze aan een grondige analyse. En de onderzoekers kwamen tot een opmerkelijke bevinding: het gewei behoorde toe aan het schomburgk-hert.
Leeftijd
De kleur van het bloed en de toestand van het blootgestelde beenmerg verraadde vervolgens de leeftijd van het gewei. “De relatieve leeftijd van het gewei kan worden vastgesteld door het gedroogde merg dat er nog steeds aan vastzit,” legt onderzoeker Gary Galbreath uit. “Zelfs het bloed was nog steeds roodachtig. Dit kleurt langzaam zwart naarmate het gewei ouder wordt. In de tropen zou het gewei er bovendien niet zo goed uit blijven zien en zou binnen een aantal maanden al slijten.”
Verleden tijd
Volgens de onderzoeker zou het goed kunnen dat het schomburgk-hert niet alleen in Thailand voorkwam, maar dat een kleine populatie zich ook in een afgelegen gebied in Laos ophield. Het zou daarom goed kunnen dat de soort hier vandaag de dag nog steeds leeft. En dat zou betekenen dat het hert nog lang niet verleden tijd is.
Het is niet voor het eerst dat een soort uitgestorven wordt verklaard en vervolgens wordt herontdekt. Een klein zangvogeltje onderging hetzelfde lot. Bovendien bleek een ‘uitgestorven’ boom gewoon in de achtertuin van de koningin te staan.
