Wetenschapper Francis Chee heeft een schitterende video gemaakt van celdeling in een kikkerei. Een proces van dertig uur zien we hier in enkele seconden voorbij flitsen. Het ei splitst van vier naar vier miljoen cellen.
Als je de video ziet, dan lijkt het alsof de beelden niet echt zijn. Toch gaat het hier om levensechte beelden, die Chee maakte met zijn eigen microscoop. “Sorry, je kunt deze microscoop niet in de winkel kopen”, reageert Chee op YouTube. Het kikkereitje is later uitgegroeid tot een kikkervisje en is inmiddels een volwassen Rana temporaria. Dit is de bekende bruine kikker, die ook in Nederland en België in en rondom sloten en vijvers te zien is. Chee beweert dat de gefilmde kikker inmiddels in de vijver naast zijn tuin woont.
Het is jammer dat de video na twintig seconden – in werkelijkheid 33 uur – stopt. Toch is hier een goede reden voor. “Een kikkervisje is te beweeglijk”, legt Chee uit. “Als we het hele proces van kikkerei tot kikker willen filmen, dan moeten we een kikker vasthouden. Ik heb dit proces bijna geperfectioneerd, dus wie weet lukt het mij binnenkort.”
Dit is slechts één van de vele mooie video’s op het kanaal van Chee. Chee woont in Australië, maar heeft dieren en planten gefilmd in landen als Japan, Nepal, Mexico en Nieuw-Zeeland. Hieronder enkele andere hoogtepunten. De eerste video is macaber: een bidsprinkhaan eet een levende vlieg op. Je ziet de vlieg spartelen, zelfs nadat zijn kopje al opgegeten is.
En wat te denken van vleesetend blaasjeskruid? In het blaasje heerst eerst een onderdruk. Als de val (een draadje aan de ingang van het blaasje) wordt aangeraakt, opent een klepje aan de val en wordt het insect of schaaldiertje in het blaasje gezogen door de onderdruk. De val sluit en de vertering begint.
Ben je bang voor spinnen? Dan kun je de onderstaande video – waarin een wolfspin de hoofdrol speelt – overslaan…
Op het YouTube-kanaal van Franchis Chee vind je nog tientallen andere video’s. We sluiten af met een versnelde timelapse van de opkomst en ondergang van slijmzwammen.
