Dat concluderen astronomen. Ze keken hoe licht van verre sterren rondom het cluster Abell 1689 werd verstoord en hebben zo de distributie van donkere energie achterhaald. De distributie van donkere energie – de drijvende kracht achter de groei van het universum – blijkt in staat om de uitbreiding tot in lengte van dagen vol te houden.
Donkere energie is een mysterieuze kracht. Het is onzichtbaar en we weten alleen van het bestaan af dankzij het effect dat het heeft op de groei van het heelal. Het is van groot belang om te weten hoe donkere energie zich verspreidt, want zo is te achterhalen wat het lot van het heelal is: blijft het groeien of houdt het een keer op?
Vergrootglas
Om te achterhalen hoe de donkere energie zich door het heelal verspreidt, gebruikten astronomen de Hubble ruimtetelescoop. Met behulp van de telescoop bestudeerden ze Abell 1689, een cluster in het sterrenbeeld Maagd. Het is één van de grootste clusters die we kennen en heeft een enorme massa. Door deze massa werkt het cluster als een soort vergrootglas: licht wordt er door afgebogen.
Variabelen
In hoeverre licht door Abell 1689 wordt verstoord, hangt van drie factoren af. Hoe groot is de afstand tot het verre object? Hoe groot is de massa van Abell 1689? En als laatste: de distributie van donkere energie. De eerste twee variabelen konden de wetenschappers met behulp van een telescoop berekenen. En daaruit kon dan weer de derde factor worden achterhaald.
De astronomen concluderen dat de distributie erop wijst dat het universum zich voor altijd blijft uitbreiden. Uiteindelijk ontstaat zo een koude, doodse woestenij, voorspellen de onderzoekers. Professor Priyamvada Natarajan is blij met de studie. Hij meent dat de resultaten eindelijk met zekerheid vaststellen wat het lot van het universum zal zijn.
