Per uur zijn – met een beetje geluk – hooguit een handvol wegschietende lichtpuntjes te zien.
Diverse kranten koppen deze week dat je komend weekend de blik eens op de hemel moet richten. Nu is dat natuurlijk nooit een slecht idee, want daar is – als bewolking ontbreekt – natuurlijk altijd wel wat moois te zien. Maar waarom willen de kranten dan dat je juist dit weekend kijkt? Omdat zich twee meteorenzwermen aandienen: de δ-Cassiopeiïden (op zaterdag) en de α-Capricorniden (op zondag).
Maar laat je niet gekmaken: deze meteorenzwermen zijn namelijk geen reden om je bed links te laten liggen. De zwerm δ-Cassiopeiïden is – in het gunstigste geval – goed voor een handvol meteoren per uur. En de zwerm δ-Cassiopeiïden is met een enkele meteoor per uur nog minder indrukwekkend.
Dus duik zaterdag en zondag gewoon op tijd je bed in. En rust alvast lekker uit voor het weekend van 12 en 13 augustus. Want dan dient zich een meteorenzwerm aan die wél de moeite waard is. In dat weekend bereikt de meteorenzwerm Perseïden namelijk zijn maximum. Hoewel de omstandigheden om meteoren uit deze zwerm te spotten dit jaar niet optimaal zijn, moet het – bij onbewolkt weer – toch mogelijk zijn om per uur een slordige 35 vallende sterren te spotten. Kijk: dat is dan weer wel de moeite waard!
De term ‘vallende sterren’ is wat misleidend. De lichtstreepjes die je ziet, hebben namelijk niets met sterren te maken. Ze ontstaan doordat moleculen in de atmosfeer van de aarde in botsing komen met stofdeeltjes. Daarbij komt energie vrij die wij zien in de vorm van lichtstreepjes. In het geval van de Perseïden beweegt de aarde door de baan van de komeet Swift-Tuttle heen. Deze komeet heeft in zijn baan heel wat stof achtergelaten, waardoor dus een heuse meteorenzwerm kan ontstaan.
