Veel babyvet mogelijk te wijten aan zwaarlijvige vader

babyvet

Zwaarlijvigheid is mogelijk direct erfelijk… van de vader. Wanneer hij zwaarlijvig is, kan zijn zoon of dochter geboren worden met een hoger niveau aan lichaamsvet.

Vorig jaar werd een gen ontdekt dat ervoor zorgt dat iemands voorkeur uitgaat naar vet eten. Genen kunnen ook bepalen of iemand erg lui of juist zeer actief is. Zwaarlijvigheid blijkt nu op nog een manier erfelijk te zijn. Onderzoekers aan de Ohio University vroegen zich af hoe ouderlijke dieet en gewicht van effect kan zijn op nageslacht. Het bleek dat mannetjes muizen die vet eten niet alleen zelf zwaarlijvig worden, maar hun zwaarlijvigheid ook overdragen aan hun nakomelingen; de jongen worden geboren met een hoger vetpercentage. Vooral de mannelijke nakomelingen zijn de dupe van het eetpatroon van hun vader.

Vaders dieet
Dat het nageslacht bij mensen ook het eetpatroon en gewicht van ouders ‘overneemt’, is niet nieuw. Met dit dierenonderzoek proberen de onderzoekers de biologische mechanismen achter het fenomeen te verklaren. Wat de vader doet voor hij een vrouwtje bevrucht, blijkt effect te hebben op het nageslacht. “We hebben een aantal factoren geïdentificeerd die de stofwisseling en het gedrag van nakomelingen kunnen veranderen,” vertelt Felicia Nowak die het onderzoek leidde. “Die factoren worden bepaald door het dieet van de vader voor hij de moeder bevrucht.” Bij het onderzoek kregen mannetjesmuizen dertien weken voedsel met een hoog vetpercentage. Na deze dertien weken paarden ze met vrouwtjes die een aangepast vetarm dieet volgden. De nakomelingen kregen een normaal vetarm dieet en werden verschillende malen bestudeerd: na twintig dagen, na zes weken, na één halfjaar en na één jaar.

WIST U DAT…

…iemand die kort is een ‘tekort’ heeft aan genen?

Lichaamsvet
In vergelijking met de nakomelingen van de controlemuizen die een vetarm dieet volgden, hadden vooral de mannelijke nakomelingen van de zwaarlijvige muizen een hoger gewicht na zes weken. Ondanks hun eigen vetarme dieet hadden ze na zes en twaalf maanden overgewicht. Het mannelijke nageslacht had ook een andere verhouding lichaamsvet ten opzichte van de controlemuizen. Iets wat kenmerkend is voor de gezondheid.

Actief
Wat de onderzoekers opviel, was dat de nakomelingen van de zwaarlijvige vaders fysiek actiever waren. Na zes weken renden de mannelijke nakomelingen veel meer. Hun zusjes, de vrouwelijke nakomelingen van de zwaarlijvige vaders, deden dit ook nog na zes en twaalf maanden. De onderzoekers zijn nog bezig met onderzoek naar waarom de nakomelingen zo actief zijn waardoor ze hun hogere vetpercentage aanpakken en de kans op ziekten zoals diabetes verminderen. Ook willen zij onderzoeken welke genen precies verantwoordelijk zijn voor de fysieke -en gedragsveranderingen. Bevindingen kunnen mogelijk kennis geven over de epigenetische factoren van obesitas bij mensen.

Genen
De onderzoekers benadrukken dat de genen – die vaststaan in het DNA – niet muteren. De genen kunnen door bepaalde dingen wel anders tot uiting komen. Hierdoor kunnen erfelijke veranderingen ontstaan, maar zijn deze wel omkeerbaar. Mogelijk is deze epigenetische weg de oorzaak van de erfelijke gedrag- en stofwisselingseigenschappen, en zijn de eigenschappen dus wel omkeerbaar. De kinderen van een zwaarlijvige vader kunnen hun geërfde probleem dus proactief aanpakken.

Bronmateriaal

"Obese male mice father offspring with higher levels of body fat" – Ohio University (via Eurekalert.org).
De foto bovenaan dit artikel is gemaakt door Queen of the Universe (cc via Flickr.com).

Fout gevonden?

Voor jou geselecteerd