Vissen die veel te maken hebben met lawaai – onder meer veroorzaakt door recreanten op het water – zijn niet goed in staat om hun prooi te vinden, te vangen en uiteindelijk ook op te eten. Het geluid leidt de dieren ernstig af, waardoor ze elke keer weer de hond in de pot vinden. Dat blijkt uit een onderzoek dat is verschenen in het blad Public Library of Science ONE.
De onderzoekers zetten twaalf tanks neer en vulden deze met driedoornige stekelbaarzen. Het geluidsniveau in de tanks verschilde: in de meest rustige tank was het net zo stil als in een rustig meer. In de luidruchtige tanks werden de vissen blootgesteld aan geluiden die ongeveer net zo hard waren als die van bijvoorbeeld speedboten.
Diner
In de tanks waren ook watervlooien aanwezig: een favoriet maaltje voor de baarzen. De wetenschappers bestudeerden hoe de dieren te werk gingen en of ze er in slaagden om de vlooien te vangen.
WIST U DAT…
Mis!
De stekelbaarzen slaagden er uiteindelijk in om allemaal dezelfde hoeveelheid vlooien te vangen. Maar de vissen in de rumoerige tanks kostte dat veel meer tijd: zij grepen vaak mis. In plaats van vlooien hapten ze dan naar algen. En als de visjes ondanks het lawaai een watervlo vingen dan spuugden ze deze vaker weer uit.
De onderzoekers vermoeden dat het lawaai de vissen afleidt en ervoor zorgt dat de dieren veel meer moeite moeten doen om aan eten te komen. En dat kan grote gevolgen hebben. Zo is het aannemelijk dat de dieren uiteindelijk in aantal teruglopen.
