Vogel op Antarctica ziet amper mensen, maar kan ze wel uit elkaar houden

Ondanks dat de Subantarctische grote jager vrijwel nooit mensen ziet, zal hij – als hij er eentje tegen het lijf loopt – deze niet snel vergeten en tijdens een volgende ontmoeting herkennen.

Het is niet voor het eerst dat wetenschappelijk onderzoek aantoont dat sommige vogels in staat zijn om menselijke individuen te herkennen. Eerder toonden onderzoekers al aan dat eksters en kraaien daartoe in staat zijn. Maar dat zijn vogels die onder de mensen leven, hoe zou het zitten met vogels die in afgelegen gebieden – bijvoorbeeld Antarctica – wonen en vrijwel nooit mensen zien?

Aanval
Onderzoekers bestudeerden de subantarctische grote jager: een vogel die op Antarctica leeft. Elke week ging een onderzoeker naar de nesten van de vogels toe om de eieren en jongen in die nesten op te meten. Naarmate een onderzoeker het nest vaker bezocht, werden de aanvallen van de subantarctische grote jagers feller. “Ik moest mezelf verdedigen tegen de aanvallen van de subantarctische grote jagers,” vertelt onderzoeker Yeong-Deok Han.

Kleding
Om er zeker van te zijn dat de vogels feller werden, omdat ze wisten dat die onderzoeker hun nest al vaker had bezocht, zetten de onderzoekers een aantal experimenten op. Zo lieten ze de onderzoeker die het nest al eens bezocht had bijvoorbeeld vergezeld gaan door twee andere onderzoekers. “Wanneer ik met andere onderzoekers was, vlogen de vogels over me heen en probeerden me te raken. Zelfs wanneer ik mijn kleding aanpaste, volgden ze me. De vogels leken me te kennen, ongeacht wat ik droeg,” aldus Han.

Nog een experiment
Ook lieten de wetenschappers een onderzoeker die de nesten nog nooit bezocht had naar het nest lopen, samen met een onderzoeker die de nesten al eens had bezocht. Eenmaal bij het nest aangekomen, ging elke onderzoeker een andere kant op (zie filmpje hierboven). De vogels volgden tijdens dit experiment de onderzoeker die al eens bij hun nest geweest was en vielen deze aan. De andere persoon lieten ze met rust.

“Het is ongelofelijk dat subantarctische grote jagers, die geëvolueerd zijn en leven in leefgebieden zonder mensen, individuele mensen na drie of vier bezoekjes herkennen,” vindt onderzoeker Won Young Lee. “Het lijkt erop dat hun cognitieve vaardigheden van hoog niveau zijn.” Er is nog weinig onderzoek gedaan naar de cognitieve vaardigheden van deze vogels. Eerder onderzoek toont echter wel aan dat de vogels voedsel van andere vogels stelen en soms zelfs melk van voedende zeeolifanten jatten. Dat opportunistische voedingsgedrag kan de vogels door de tijd heen wel eens slimmer maken. “Aangezien dit gebied pas bewoond wordt door mensen sinds de Antarctische onderzoekstations werden geïnstalleerd, denken we dat de subantarctische grote jagers het vermogen om mensen van elkaar te onderscheiden in zeer korte tijd hebben opgedaan.”

Bronmateriaal

"Antarctic birds recognize individual humans" - Laboratory of behavioral ecology and evolution aan Seoul National University (via Eurekalert)
De afbeelding bovenaan dit artikel is gemaakt door
Henrike Mühlichen (via Wikimedia Commons).

Fout gevonden?

Voor jou geselecteerd