De studie helpt verklaren waarom sociale soorten vaak langer leven.
“Er is een enorme variatie in de levensduur tussen verschillende soorten en ook tussen individuen binnen een soort,” zegt onderzoeker David Richardson. “Maar we weten eigenlijk heel weinig over wat de oorzaak daarvan is.” Daarom besloten de onderzoekers in een nieuwe studie dat eens uit te pluizen. “Het is heel belangrijk om meer te weten te komen over wat biologische veroudering veroorzaakt,” gaat Richardson verder. “En tot nu toe was er nog maar weinig bekend over de relatie tussen socialiteit en veroudering binnen soorten.”
Seychellenzanger
In het onderzoek bestudeerden de onderzoekers de relatie tussen het verouderingsproces en het opvoeden van nakomelingen in de seychellenzanger. Dit kleine vogeltje leeft in de oerwouden van de Afrikaanse eilandengroep Seychellen. En de onderzoekers ontdekten wat bijzonders. Want uit de bevindingen blijkt dat vrouwtjes die hulp krijgen bij het grootbrengen van hun kroost, een langere en gezondere levensduur te wachten staat.
Hulp
De vrouwtjes kunnen voornamelijk op hulp rekenen van andere vrouwelijke seychellenzangers. In de meeste gevallen zijn dit volwassen nakomelingen van voorgaande jaren. De helpers ontfermen zich bijvoorbeeld over het uitbroeden van de eieren en verstrekken voedsel aan de jongen. Dit betekent dat er een hele last van de schouders van de ouders valt die veel minder werk hoeven te verrichten.
Telomeren
Ook de lengte van de telomeren van de vogels werd als maatstaf genomen om de snelheid van het verouderingsproces in kaart te brengen. Een telomeer bevindt zich aan het uiteinde van chromosomen en fungeert als een soort beschermende ‘dop’ om te voorkomen dat genen dicht bij het einde van het chromosoom beschadigd raken. “We ontdekten dat oudere vrouwtjes echt baat hebben bij vrouwelijke helpers,” zegt Richardson. “Ze verliezen minder van hun telomeren en hun kans is kleiner dat ze in de nabije toekomst het loodje leggen.”
Geen hulp
Vrouwtjes die helaas geen hulplijn kunnen inschakelen, leven volgens het onderzoek korter. Het verouderingsproces gaat bij deze eenzame vrouwtjes dus sneller. “Vogels hebben slechts één vrouwelijke helper nodig om het effect van het vertraagde verouderingsproces al te bewerkstelligen,” zegt Richardson. “De meeste vogels hebben er of één, of geen.”
De resultaten suggereren dat het samen groot brengen van jongen reële voordelen oplevert. “Biologisch gezien blijven ze langer ‘jong’ en hebben ze meer kans om te overleven,” concludeert onderzoeker Martijn Hammers. De bevindingen kunnen helpen verklaren waarom sociale soorten – waaronder mensen – vaak langer leven. “Wat we echter nog niet weten is waarom sommige vogels hulp hebben, en andere niet, ondanks de overduidelijke voordelen,” zegt Hammers. “Verder onderzoek is nodig om het verband tussen de gevonden bevindingen te bevestigen.”
