Wetenschappers hebben een belangrijke ontdekking gedaan die er wellicht voor kan zorgen dat we in de toekomst aan de groeiende vraag naar voedsel kunnen voldoen. Ze ontdekten een gen dat oogsten enorm kan vergroten.
Het gen in kwestie – dat de onderzoekers aanduiden als het vogelverschrikker-gen – leidt tot een speciale structuur van het blad van planten. Die structuur staat bekend als de Kranz-anatomie. Deze structuur leidt tot veel efficiëntere fotosynthese.
C3 of C4
Op dit momenten gebruiken planten die aan fotosynthese doen daar één van twee methodes voor: C3 of C4. C3 is een minder efficiënte manier van fotosynthese en wordt door de meeste planten gebruikt. Bijvoorbeeld door tarwe en rijst. C4 is veel efficiënter en wordt bijvoorbeeld gebruikt door grassen, maïs en suikerriet. Deze gewassen zijn bovendien beter bestand tegen onder meer droogte, intens zonlicht en hitte.
Aanwijzingen
“Wetenschappers proberen al een tijdje om de genen die aan de Kranz-anatomie ten grondslag liggen, te vinden, zodat we deze kunnen verwerken in C3-gewassen,” vertelt onderzoeker Thomas Slewinski. De ontdekking van het vogelverschrikker-gen geeft onderzoekers belangrijke aanwijzingen over hoe de Kranz-anatomie tot stand komt.
Gentechnologie
Er valt nog veel over het gen te leren, maar een eerste belangrijke stap is gezet en wellicht leidt deze uiteindelijk tot aanzienlijk grotere oogsten. Als het namelijk lukt om met behulp van gentechnologie de C4-fotosynthese in C3-planten te implementeren, zouden boeren in staat moeten zijn om tarwe en rijst met minder kunstmest in veel drogere en warmere gebieden te verbouwen. De oogsten kunnen in zo’n geval wel eens vijftig procent groter uitvallen.
En dat is geen overbodige luxe. Naar verwachting telt de wereld in 2050 zo’n 9,5 miljard monden om te voeden. Het zal een hele uitdaging worden om aan de groeiende vraag naar voedsel te voldoen, zonder dat daar al te veel extra water, kunstmest en land voor wordt gebruikt. Een ontdekking als het vogelverschrikker-gen kan dan helpen.
