Voor het eerst superzoute subglaciale meren ontdekt op aarde

De meren kunnen van pas komen in de zoektocht naar aliens.

Onderzoekers ontdekten de twee meren onder de grootste ijskap die de Canadese Arctische Eilanden rijk zijn: de Devon-ijskap. De meren liggen op zo’n 550 tot 750 meter onder het ijs en gaan de boeken in als de eerste subglaciale meren die in Canadees noordpoolgebied zijn ontdekt.

Superzout
Maar hun locatie is niet het enige wat deze meren bijzonder maakt. Ook de inhoud van de meren is namelijk uniek. Zo blijken ze superzout water te herbergen: water dat zo’n vier tot vijf keer zouter is dan zeewater. En daarmee onderscheiden de meren zich van de meer dan 400 subglaciale meren die ons reeds bekend zijn – en die voornamelijk op Antarctica liggen. Al deze meren herbergen – voor zover we nu weten – zoet water. De twee Canadese meren zijn dan ook de eerste volledig geïsoleerde superzoute subglaciale meren die ooit op aarde ontdekt zijn.

Koud
Het zoute water is bovendien de reden dat deze Canadese subglaciale meren bestaan. Op de plek waar zij zich bevinden, is het namelijk ongeveer -10 graden. Maar doordat het water superzout is, bevriest het niet.

De Devon-ijskap. Afbeelding: Anja Rutishauser.

Per ongeluk
De onderzoekers stuitten min of meer per ongeluk op de twee meren – die ongeveer vijf en acht vierkante kilometer groot zijn – zo vertelt onderzoeker Anja Rutishauer. “We waren niet op zoek naar subglaciale meren. In dit deel van de Devon-ijskap is het ijs tot op de grond bevroren, dus we hadden niet verwacht dat we er vloeibaar water zouden vinden.” Met behulp van een radarsysteem waren Rutishauer en collega’s bezig om het oppervlak onder het ijs in kaart te brengen toen ze tóch op vloeibaar water stuitten.

Leven?
Onderzoekers staan te popelen om beide meren nader te onderzoeken. Ze zijn met name nieuwsgierig of er leven in te vinden is. “Als er microbieel leven in deze meren is, bevindt het zich al zeker 120.000 jaar onder het ijs, dus dan is het waarschijnlijk totaal geïsoleerd geëvolueerd,” stelt Rutishauer. “Als we een watermonster kunnen verzamelen, kunnen we bepalen of er microbieel leven is, hoe het geëvolueerd is en hoe het in leven kan blijven in deze koude omgeving, zonder in verbinding te staan met de atmosfeer.”

Beide meren kunnen – juist omdat ze zout water herbergen – bovendien wel eens van pas komen in onze zoektocht naar buitenaards leven. Zo lijken de meren waarschijnlijk sterk op de oceaan die onder de dikke ijskorst van Jupiters maan Europa ligt.

Bronmateriaal

"Scientists discover first subglacial lakes in Canadian Arctic" - University of Alberta (via Eurekalert)

Afbeelding bovenaan dit artikel: Gregory Ng

Fout gevonden?

Voor jou geselecteerd