Waar blijft toch de volgende ‘giant leap’?

Het is vandaag precies 45 jaar geleden dat Neil Armstrong voet op de maan zette en niets onmogelijk leek. In de jaren die volgden, werden sommigen ernstig teleurgesteld: waar bleef toch de volgende ‘giant leap’?

Miljoenen mensen wereldwijd keken toe hoe Armstrong precies 45 jaar geleden voorzichtig zijn voet op het oppervlak van de maan zette. Wat president John F. Kennedy acht jaar eerder beloofd had, kwam hier – op het randje van de jaren zestig – uit. Astronauten zetten voet op onze natuurlijke satelliet. Het was een mijlpaal. Of – om met Armstrongs woorden te spreken – een ‘gigantische stap voor de mensheid’. Natuurlijk proefde het naar meer. Want nu ‘we’ op de maan geland waren, leek alles mogelijk.

Hoe zit het met jouw hartslag?
Inmiddels zijn we maar liefst 45 jaar verder en zijn sommige mensen enigszins teleurgesteld. Natuurlijk zijn er de afgelopen jaren ambitieuze ruimtemissies geweest. De mensheid bouwde een internationaal ruimtestation dat continu bemand wordt. We lanceerden krachtige telescopen en ontrafelden zo de grootste geheimen die het universum voor ons had. We ontdekten planeten en sterren buiten ons zonnestelsel. We zetten meerdere robots op het oppervlak van Mars. We gaven een ruimtesonde opdracht om – als eerste door mensen gebouwde object ooit – het zonnestelsel te verlaten. Stuk voor stuk missies en ontdekkingen waardoor het hart van een astronomie-fan harder gaat kloppen. Maar is die hartslag in enig opzicht net zo gevaarlijk hoog als toen Armstrong voet op de maan zette? Waarschijnlijk niet.

Nieuwe grenzen
Wat in 1969 de eerst van vele ‘giant leaps’ leek te zijn, is in werkelijkheid een zeldzame ‘giant leap’ gebleken. Het leidde met name de laatste jaren tot gemor. Waar was het lef, de ambitie van de jaren zestig gebleven? De lanceringen naar het internationale ruimtestation blijven indrukwekkend en spannend, maar verlangen we stiekem niet naar meer? Naar de verkenning van nieuwe grenzen?

Het fundament
Misschien word je wat ongeduldig. Want 45 jaar is een lange tijd. Maar ruimtevaartorganisaties zitten zeker niet stil. Een groot deel van de ruimtemissies van de afgelopen en komende decennia staat in het teken van de volgende ‘giant leap’. Waar we die ‘giant leap’ gaan zetten, daar is iedereen het zo langzamerhand wel over eens: Mars. Maar de rode planeet is ver weg en dat betekent dat de reis lang zal duren. Het vraagt om nieuwe technieken die een langdurig verblijf in de ruimte mogelijk maken. Die technieken worden momenteel ontwikkeld en getest op aarde en daarbuiten (het internationale ruimtestation). Wetenschappers doen onderzoek naar onder meer het kweken van voedsel, het recyclen van water, het psychologische aspect en de lichamelijke impact tijdens zo’n missie naar Mars. Weer anderen werken aan de ruimtevaartuigen (bijvoorbeeld Orion) en raketten die ons daar moeten gaan brengen.

Mars One

Niet alleen NASA snakt naar een bezoek aan Mars. Er zijn meer organisaties die de rode planeet willen bezoeken. Eén van die spelers is Mars One. En hun plannen zijn nog ambitieuzer dan die van NASA. Zo wil Mars One tegen 2023 al een kolonie op Mars stichten.

De volgende ‘giant leap’ is daarmee concreter en dichterbij dan ooit. “De eerste mensen die voet op Mars gaan zetten, lopen nu al op aarde rond,” zo stelt NASA. De Amerikaanse ruimtevaartorganisatie heeft een duidelijk stappenplan ontwikkeld om ervoor te zorgen dat zij de eerste is die bij Mars arriveert en mensen op de rode planeet zet. Naast het werk dat momenteel in het ISS plaatsvindt, werkt NASA op dit moment aan een nieuw ruimtevaartuig en een nieuwe raket die speciaal ontwikkeld zijn voor verre ruimtereizen. Er zijn serieuze plannen om rond 2019 een planetoïde te vangen, richting de aarde te slepen en vervolgens rond 2025 door astronauten te laten bezoeken. NASA verwacht tijdens deze missie enorm veel informatie te vergaren die kan bijdragen aan een veilige bemande missie naar Mars: een missie die tussen 2020 en 2030 op de agenda staat.

Zo ziet NASA het pad naar Mars ruwweg voor zich. Afbeelding: NASA.
Zo ziet NASA het pad naar Mars ruwweg voor zich. Afbeelding: NASA.

Tot die tijd hoeven we ons zeker niet te vervelen. Want tijdens tal van ambitieuze missies zal het pad naar Mars gebaand worden. Tegelijkertijd gaat ook al het niet direct aan de Marsmissie gerelateerde werk in de ruimte gewoon door. Zo kijken wij nu al uit naar de eerste resultaten van de James Webb Telescoop die in 2018 gelanceerd wordt en in staat moet zijn om de eerste sterren op te sporen. En in 2016 gluren we over de schouder van Marslander Insight mee terwijl deze onder het oppervlak van Mars gaat kijken. In 2020 krijgt Marsrover Curiosity er een broertje bij. En dan hebben we het alleen nog maar over de missies die NASA momenteel aangekondigd heeft. Wie weet wat er nog meer in de koker van deze en andere ruimtevaartorganisaties zit. Wij kunnen – zelfs na 45 jaar – niet wachten!

Bronmateriaal

"NASA's Next Giant Leap" - NASA.gov
De foto bovenaan dit artikel is gemaakt door NASA.

Fout gevonden?

Voor jou geselecteerd