Waarom heeft de zon een elfjarige cyclus?

Iedere elf jaar draait het magnetische veld van de zon om. Uit een nieuw onderzoek blijkt dat de zon geen vreemde eend in de bijt is. Ook andere zonachtige sterren hebben cycli, die kort of lang duren.

“We weten nu welk mechanisme verantwoordelijk is voor de lengte van een cyclus,” zegt onderzoeker Antoine Strugarek van de universiteit van Montreal. “Hierdoor kunnen we ook beter voorspellen hoe toekomstige cycli gaan zijn. Of een cyclus heftig of rustig gaat verlopen en of een cyclus lang of kort duurt. We kunnen straks beter vaststellen of we bepaalde satellieten eerder of juist later moeten lanceren.”

Strugarek en zijn collega’s zijn tot de conclusie gekomen dat de rotatiesnelheid van een ster en de helderheid van een ster een grote invloed hebben op de magnetische cyclus. De onderzoekers gebruikten gegevens van de Gaia-satelliet om het inwendige van andere zonachtige sterren te simuleren, die ongeveer even zwaar en even oud zijn als onze eigen zon.

Wat blijkt: een zonachtige ster die sneller om zijn as draait, maar die zwakker is, heeft een langere cyclus. Als een ster juist langzaam om de as draait, maar feller is dan de zon, dan is de cyclus juist weer korter. Zo heeft de ster Kappa Ceti een cyclus van 5,6 aardse jaren.

“Sterren die dezelfde helderheid en rotatiesnelheid als onze zon hebben, hebben dus ook een elfjarige magnetische cyclus”, concludeert onderzoeker Allan Sacha Brun van STARS2.

Richting een zonneminimum
De laatste keer dat de zonneactiviteit piekte, was in 2014. Op dit moment stevenen we af op een zonneminimum. Dat vindt naar verwachting plaats in 2021. Het aantal ‘zonnevlekloze’ dagen zal de komende jaren toenemen. In 2015 waren er op alle dagen van het jaar zonnevlekken op de zon te zien. Vorig jaar was de zon 32 dagen (9%) brandschoon. Dit jaar staat de teller op 44 zonnevlekloze dagen (23%). In 2021 zijn er mogelijk zeer weinig zonnevlekken te zien en is de kans op poollicht zeer klein.

Bronmateriaal

Fout gevonden?

Voor jou geselecteerd