‘Waarschijnlijk geen aliens in Omega Centauri’

De bolvormige sterrenhoop is simpelweg al te vol… met sterren.

Eén plek in het enorme universum kunnen we dus alweer van de lijst afstrepen. In de jacht naar bewoonbare exoplaneten leek Omega Centauri in eerste instantie best een goede optie. Maar nee, de hoop op leven is vervlogen.

Op zoek naar leven

Onderzoekers zijn al lange tijd op zoek naar leven in het universum dat lijkt op het onze. Hoewel buitenaardse beschavingen op dit moment nog niet gevonden zijn, zou een boodschap van aliens daar weleens verandering in kunnen brengen. Maar wat zouden we eigenlijk moeten doen met het eerste bericht van aliens? De discussie barst los.

Omega Centauri
Omega Centauri is de grootste bolvormige sterrenhoop in de Melkweg. Hij heeft een dicht opeengepakt cluster van sterren, naar schatting komen er zo’n 10 miljoen voor. Het cluster is ‘slechts’ 16.000 lichtjaren van de aarde verwijderd en is hierdoor met het blote oog zelfs zichtbaar. Omdat Omega Centauri relatief dichtbij staat, is hij een goed doelwit voor observaties met de Hubble ruimtetelescoop. “Omdat dit type cluster van compacte sterren overal in het universum bestaat, is het een interessante plaats om te zoeken naar leven,” zegt hoofdauteur Stephen Kane.

Sterren
Het onderzoek begon met het bekijken van zo’n 470.000 sterren in alle kleuren van de regenboog, die in de kern van Omega Centauri vertoeven. 350.000 hiervan vonden de onderzoekers voornamelijk interessant. Hun kleur – de graadmeter voor hun temperatuur en leeftijd – betekent dat ze mogelijk leven zouden kunnen herbergen. Voor elke ster berekende de onderzoekers vervolgens de leefbare zone. Dit is de zone rond elke ster waarin een rotsachtige planeet mogelijk over vloeibaar water kan beschikken – een belangrijk ingrediënt voor leven zoals we dat kennen. Omdat de meeste sterren in de kern van Omega Centauri rode dwergen zijn, zijn hun leefbare zones veel dichterbij dan die rond onze eigen, grotere zon.

Leven
Het idee dat er eventueel bewoonbare planeten in Omega Centauri zouden zijn, is op zichzelf geen gekke gedachte. “In de kern van Omega Centauri konden mogelijk ontelbare compacte planetaire systemen bestaan, die bewoonbare planeten herbergen,” zegt Kane. “Een voorbeeld van zo’n systeem is TRAPPIST-1, een miniatuurversie van ons eigen zonnestelsel, dat op dit moment wordt beschouwd als een van de meest veelbelovende plekken om te zoeken naar buitenaards leven.”

Maar uiteindelijk dwong de stampensvolle groep sterren in Omega Centauri tot de conclusie dat dergelijke planetaire systemen niet in de kern van het cluster kunnen bestaan. Onze eigen zon is zo’n 4,22 lichtjaren van zijn naaste buur verwijderd, terwijl de gemiddeld afstand tussen de sterren in de kern van Omega Centauri 0,16 lichtjaar is. Dat betekent dat er ongeveer één keer in de miljoen jaar een ontmoeting zou plaatsvinden tussen naastgelegen sterren. “De snelheid waarmee sterren door zwaartekracht met elkaar in contact komen zou te hoog zijn om stabiele, bewoonbare planeten te herbergen,” concludeert onderzoeker Sarah Deveny. Het bestuderen van bolvormige clusters met minder sterren zou dus kunnen betekenen dat de kans op het vinden van stabiele bewoonbare planeten wat groter is.

Bronmateriaal

"Omega Centauri Unlikely to Harbor Life
" - University of California, Riverside

Afbeelding bovenaan dit artikel: NASA, ESA, and the Hubble SM4 ERO Team

Fout gevonden?

Voor jou geselecteerd