We zijn geprogrammeerd om te falen als we diëten

hongerig

Vind je het ook zo lastig om je aan je dieet te houden? Wetenschappers steken je een hart onder de riem: nieuw onderzoek toont aan dat het allemaal de schuld is van AGRP-neuronen in je brein.

AGRP-neuronen zijn cellen die gevoelig zijn voor honger en experimenten tonen nu aan dat deze neuronen gevoelig zijn voor de onplezierige hongergevoelens die een lekkere snack of tussendoortje onweerstaanbaar maken. AGRP-neuronen zorgen er niet direct voor dat je gaat eten, maar leren je om te reageren op signalen die erop wijzen dat er voedsel voorhanden is.

WIST JE DAT…

…ook fruitvliegen kunnen jojo’en?

De experimenten
Onderzoekers trekken die conclusie op basis van experimenten met muizen. In een eerste experiment boden ze goed doorvoede muizen twee gels aan. De ene gel had een aardbeiensmaakje. De andere een sinaasappelsmaak. Beide gels bevatten geen voedingswaarden, maar de hongerige muizen aten van beiden. Vervolgens manipuleerden de onderzoekers de hongersignalen in het brein van de muizen door AGRP-neuronen ‘aan te zetten’ terwijl de muizen van één van de twee smaken proefden. Tijdens volgende experimenten bleken de muizen de smaak die geassocieerd werd met het ‘negatieve hongersignaal’ te mijden. Tijdens een tweede experiment deden de onderzoekers precies het tegenovergestelde. Nu schakelden ze de AGRP-neuronen uit terwijl de hongerige dieren van één van de gels aten. Vervolgens ontwikkelden de muizen een voorkeur voor de gel waarvan ze aten terwijl de AGRP-neuronen het zwijgen werd opgelegd. Verder blijkt uit experimenten dat muizen liever vertoeven op plekken waar AGRP-neuronen werden uitgeschakeld en plekken waar AGRP-neuronen actief waren, liever mijden. Uit hersenscans bleek vervolgens dat muizen niet per se hoefden te eten om de AGRP-neuronen het zwijgen op te leggen. De activiteit van de hersencellen liep al terug wanneer de dieren voedsel zagen of zelfs een signaal zagen dat wees op de aanwezigheid van voedsel.

Negatief gevoel
“Eerder was al voorspeld dat er neuronen zijn die je een slecht gevoel geven wanneer je hongerig bent of dorst hebt,” vertelt onderzoeker Scott Sternson. “Dat leek logisch, maar alle neuronen die tot op heden bestudeerd waren, leken het tegenovergestelde effect te hebben.” Uit eerder onderzoek blijkt namelijk dat neuronen het eten van voedsel promoten door ervoor te zorgen dat we een positief gevoel hebben bij voedsel. In andere woorden: een hongergevoel zorgt ervoor dat voedsel beter smaakt. AGRP-neuronen doen het tegenovergestelde: ze zorgen ervoor dat we ons hongergevoel als negatief ervaren.

“De motivatie om op zoek te gaan naar voedsel komt deels voort uit ons verlangen om deze neuronen het zwijgen op te leggen”

Uit vroeger tijden
De neuronen zijn een overblijfsel uit de tijd dat het verkrijgen van voedsel nog een risicovolle aangelegenheid was, zo stellen de onderzoekers. Wanneer we nu trek hebben, gaan we naar de supermarkt. Maar vroeger moesten onze voorouders op jacht: hun veilige tent verlaten en een gebied in waar allerlei gevaren dreigden. Dat vroeg om wat aanmoediging en AGRP-neuronen voorzagen onze voorouders waarschijnlijk van die aanmoediging. “We vermoeden dat deze neuronen een heel oud motiverend systeem zijn dat een dier dwingt om zijn fysiologische behoeften te vervullen,” vertelt Sternson. “De motivatie om op zoek te gaan naar voedsel komt deels voort uit ons verlangen om deze neuronen het zwijgen op te leggen.”

Het wijst er allemaal op dat AGRP-neuronen er niet voor zorgen dat voedsel beter smaakt of dat we gaan eten. Ze geven ons een negatief gevoel wanneer we honger hebben en motiveren ons dus om op zoek te gaan naar voedsel. Het kan volgens de onderzoekers deels verklaren waarom het zo lastig is om vol te houden tijdens het diëten. Maar wellicht kan het onderzoek ertoe leiden dat diëten iets gemakkelijker wordt. In de toekomst hopen de onderzoekers namelijk te achterhalen hoe ze het werk van de AGRP-neuronen kunnen verstoren.

Bronmateriaal

Fout gevonden?

Voor jou geselecteerd