Het is vandaag World Emoji Day. En dus nemen we dit interessante fenomeen onder de loep: welke emoji’s zijn wereldwijd het populairst, wat zijn interessante overeenkomsten en verschillen tussen landen? En… wat zegt dit over onszelf?
Emoji’s zijn eigenlijk niet meer uit ons dagelijks leven weg te denken. Of we nou iemand een WhatsApp-berichtje sturen, twitteren, e-mailen, of een opmerking op Facebook of Instagram plaatsen; de tekst wordt vaak vergezeld door een guitig kijkend poppetje. Het lijkt erop dat emoji’s onderdeel zijn geworden van onze moderne digitale communicatie. Maar gebruiken we eigenlijk wereldwijd dezelfde emojis, of zijn er duidelijke verschillen? We duiken erin!
Vragen
Ondanks dat emoji’s onderdeel zijn geworden van onze digitale communicatie, bestaan er nog tal van vragen over het gebruik ervan. Door deze vragen te behandelen, kunnen we erachter komen op welke manieren mensen digitaal communiceren op sociale platforms. Bovendien biedt dit een lens waardoor verschillende regio’s en culturen kunnen worden bestudeerd. “Het gebruik van sociale media is overal explosief gestegen,” vertelt onderzoeker Mayank Kejriwal aan Scientias.nl. “Door het gebruik van emoji’s in verschillende landen en talen te bestuderen en te vergelijken, kunnen we veel leren over of mensen bijvoorbeeld vaak dezelfde emoji’s kiezen. Ook kunnen we eventuele opvallende verschillen tussen talen, landen en culturen aan het licht brengen.”
Studie
In de studie bogen de onderzoekers zich over tientallen miljoenen tweets die gedurende een maand verstuurd werden vanuit 30 verschillende talen en landen. Vervolgens evalueerden ze meer dan 1700 emoji’s. Het leidt tot enkele interessante ontdekkingen. Ondanks dat de term ‘emoji’ uit de Japanse taal komt, blijkt dat grootgebruikers uit de Engelssprekende, Spaanssprekende en Arabisch-sprekende wereld komen. Het land dat het vaakst emoji’s gebruikt, zijn de Verenigde Staten. Daarna komen de Filipijnen, Brazilië en India. Bovendien blijkt dat over het algemeen kuststeden vaker emoji’s gebruiken dan in het binnenland.
De onderzoekers komen tot de opvallende ontdekking dat er weinig tweets afkomstig zijn uit sommige ontwikkelingslanden in Azië, zoals India. “Hoewel de ontwikkelingen in deze landen snel gaan, lijkt het erop dat Twitter-gebruik nog steeds prominenter aanwezig is in rijke landen, dan in dichtbevolkte landen met enige technologische ontwikkeling,” constateert Kejriwal. “We vermoeden dat dit ook de reden is waarom sociale mediabedrijven agressief hebben geprobeerd de markt in deze landen te veroveren.”
Volgens Kejriwal worden er wereldwijd gezien zo’n 100 emoji’s het vaakst gebruikt. Het meestgebruikte exemplaar is (nog steeds) het poppetje dat huilt van het lachen. Deze emoji blijkt zelfs populairder dan de normale lachende gezichtjes. “Dit is een hele interessante ontdekking,” stelt Kejriwal. “We hadden namelijk verwacht dat het simpele lachgezichtje het op populariteit zou winnen. In feite blijkt dat deze emoji niet alleen het poppetje dat huilt van het lachen voor zich moet dulden, ook het hartje wordt vaker gekozen.” Dat de emoji met tranen van het lachen zo populair is, is volgens de onderzoeker goed te verklaren. “We vermoeden dat vrienden deze vaak gebruiken voor informele communicatie,” zeg hij. “Het is eigenlijk een soort vervanging voor ‘lol’, een populair woord op sociale media en in whatsappjes.”
De onderzoekers komen bovendien tot de ontdekking dat de meestgebruikte emoji’s in het Midden-Oosten uitingen van liefde zijn, zoals verschillende varianten van het hartje. “We vonden dit fascinerend,” zegt Kejriwal. “Bovendien blijkt dat het blauwe hart (dat symbool staat voor vertrouwen en loyaliteit, red.) nog prominenter is dan het rode hart. Het laat zien dat data inzicht kunnen geven in iets dat we niet in de eerste plaats zouden verwachten. We hopen dan ook dat dergelijke studies meer terrein winnen, zodat ze ons veel kunnen leren over verschillende culturen en groepen over de hele wereld in veel verschillende contexten.”
Emoji’s in Nederland
Hoe we in Nederland emoji’s gebruiken? De onderzoekers ontdekten dat ongeveer 15 procent van de Nederlandse tweets emoji’s bevatten. “Dit is vergelijkbaar met Zweden en net iets hoger dan Finland (11 procent),” aldus Kejriwal. “Over het algemeen hebben Nederlandse tweets (al dan niet in het Nederlands) minder emoji’s (<15 procent) in vergelijking met de Verenigde Staten en het Verenigd Koninkrijk (allebei ongeveer 21 procent). Het emoji-gebruik in Nederlandse tweets verschilt het meest met Polen, wat best verrassend is. Ook zijn er duidelijke verschillen met het emoji-gebruik in het Midden-Oosten, waaronder Saoedi-Arabië en Koeweit. Dit zou goed te maken kunnen hebben met het overheersende gebruik van het blauwe hart in Arabische tweets.”
Drie fasen
Wat eigenlijk de meest verrassende uitkomst van het onderzoek is, is dat het wereldwijde emoji-gebruik onthult hoeveel we eigenlijk met elkaar gemeen hebben. En dat terwijl we misschien vaak denken dat we juist veel van elkaar verschillen. “Het gebruik van emoji’s in de meeste landen en talen verloopt in drie fasen,” legt Kejriwal uit. “Smileys en emotionele gezichtjes worden op grote schaal en vaak gebruikt, ‘ervaringsgerichte’ emojis met betrekking tot eten, drinken en activiteiten komen op een tweede plek en ‘nationalistische’ emojis – zoals vlaggen – worden het minst gekozen. Opvallend genoeg vonden we deze drie fasen in bijna alle landen en talen.”
Gemeenschappelijke elementen
Op basis van de resultaten concluderen de onderzoekers dat we eigenlijk allemaal op dezelfde manier emoji’s gebruiken. “Er bestaan meer overeenkomsten dan verschillen,” benadrukt Kejriwal. “In veel talen en landen vinden we sterke consistenties. De verschillen die we tussen landen en talen hebben gezien, hebben twee oorzaken: Allereerst gebruiken sommige landen en talen nou eenmaal minder emoji’s dan andere. Zo blijkt slechts 11 procent van de Indiase tweets emoji’s te bevatten, terwijl we in meer dan 35 procent van de tweets uit de Filipijnen emoji’s terugzagen. Ten tweede zijn sommige emoji’s in sommige landen en talen populairder dan in andere. Het blauwe hart in het Midden-Oosten is daar een goed voorbeeld van.” Ook blijken bijvoorbeeld Braziliaanse tweets over familie vaker hartjes te bevatten, terwijl in de Verenigde Staten maar weinig tweets over familie vergezeld gaan met emoji’s.
“De verschillen zijn echter een stuk kleiner dan de overeenkomsten,” onderstreept Kejriwal. “Het betekent dat het emoji-gebruik over het algemeen overal gelijk is, ondanks zeer verschillende talen en culturen.” Net als bij kunst en muziek hebben emoji’s dus de neiging om de universele, gemeenschappelijke elementen in het menselijke en sociale leven naar voren te brengen. En dat inzicht, dat juist de gemeenschappelijke deler in plaats van de verschillen benadrukt, brengt ons misschien allemaal weer een stukje dichter bij elkaar.
