Wereldwijde uitstoot van vulkanen in kaart gebracht

Wist je dat vulkanen continu waterdamp met allerlei stoffen uitstoten? Met dank aan het Ozone Monitoring Instrument op NASA’s Aura-satelliet weten we nu wat de wereldwijde uitstoot van deze vulkanen is.

Vulkanen stoten waterdamp met zware metalen, koolstofdioxide, waterstofsulfide en zwaveldioxide uit. Zwaveldioxide is vanuit de ruimte het makkelijkst te spotten. In het wetenschappelijke vakblad Scientific Reports hebben wetenschappers een kaart geplaatst, waarop te zien is hoeveel zwaveldioxide 91 vulkanen tussen 2005 en 2015 hebben uitgestoten.

“Vulkanen laten continu gassen los en houden dat eeuwen vol”, zegt vulkanoloog Simon Carn van Michigan Tech. “Er komen dagelijks minder vervuilende stoffen vrij dan bij een grote uitbarsting, maar wanneer we alle vulkanen bij elkaar optellen, is het effect vrij groot. Gemiddeld stoten vulkanen meer gassen uit wanneer ze niet uitbarsten.”

20 tot 25 miljoen ton per jaar
Alle vulkanen werpen ieder jaar 20 tot 25 miljoen ton zwaveldioxide in de atmosfeer. Dit is natuurlijk een flinke hoeveelheid, maar het is nog altijd minder dan wat mensen produceren. Volgens medeauteur Vitali Fioletov zijn wij mensen verantwoordelijk voor een dubbele hoeveelheid zwaveldioxide. Het komt met name vrij bij het verbranden van zwavelhoudende fossiele brandstoffen, zoals sommige soorten aardolie, bruinkool of steenkool en is een van de belangrijkste componenten van luchtvervuiling en smog.

Top 91
Tussen vulkanen zijn veel verschillen. Terwijl het vulkaaneiland Ambrym (Vanuatu) verantwoordelijk is voor de uitstoot van 7.356 ton zwaveldioxide per dag, doet de vulkaan Merapi (Indonesië) het rustiger aan met een uitstoot van 32 ton per dag. De Italiaanse Etna staat hoog in de lijst op plek 6 met uit een uitstoot van 2039 ton zwaveldioxide per dag. De Stromobli staat op plek 68 met een uitstoot van 181 ton per dag.

Hieronder een overzicht van de top 10. De volledige top 91 is terug te vinden in het paper.

Benieuwd naar het onderzoek? Het paper in Scientific Reports is online te lezen.

Bronmateriaal

Fout gevonden?

Voor jou geselecteerd