Wetenschappers hebben ontdekt dat zenuwcellen in het brein van duiven reageren op de richting van het magnetisch veld.
Duiven weten de weg naar huis feilloos te vinden. En wetenschappers weten al langer dat de vogels daarbij het magnetisch veld van de aarde gebruiken. Maar hoe ze dat magnetische veld precies opmerken, is een raadsel. Lang werd gedacht dat ze ijzerrijke zenuwcellen in hun snavel hadden, maar die theorie werd eerder deze maand resoluut van tafel geveegd.
Zenuwcellen
Hoe ‘voelen’ duiven dan het magnetisch veld? Wetenschappers van het Baylor College of Medicine weten het niet precies, maar zijn met een nieuwe studie wel iets dichter bij een antwoord op die vraag gekomen. “Het is nog steeds onbekend wat in de vogel precies dienst doet als een receptor, maar in onze huidige studie zijn we wel in staat om te laten zien dat zenuwcellen in het brein van de duif op de richting en intensiteit van het magnetische veld reageren,” vertelt onderzoeker J. David Dickman. “En we denken dat de duiven zo weten waar ze zich op aarde bevinden.”
Experiment
De onderzoekers baseren hun conclusies op experimenten. Ze stelden duiven bloot aan een veranderend magnetisch veld en hielden ondertussen de hersenactiviteit in de gaten. Cellen in het binnenste deel van het oor reageerden sterk op het veranderende magnetische veld. “De cellen reageerden op de hoek en intensiteit van het magnetische veld.”
Kaartje
De onderzoekers zijn ervan overtuigd dat cellen in dit deel van de hersenen in ieder geval betrokken zijn bij het opmerken van het magnetisch veld van de aarde, zo is in het blad Science te lezen. De cellen merken het veld op en sturen informatie door naar de rest van het brein. Die informatie gebruiken de duiven om een soort ‘kaart’ te maken en aan de hand van die kaart navigeren ze.
Het mysterie van de navigerende duif is daarmee nog lang niet opgelost, maar we zijn wel een stuk dichter bij de oplossing gekomen, zo suggereren de onderzoekers. Nadere studies moeten precies achterhalen hoe de duif navigeert. Dat onderzoekers dat graag willen weten, is niet verwonderlijk. Want ook wij mensen kunnen baat hebben bij de uitkomsten van dat onderzoek. Er zijn namelijk nogal wat overeenkomsten tussen het brein van een vogel en dat van een mens. Wanneer we weten hoe duiven van die ‘kaarten’ maken, kunnen we ook achterhalen hoe wij mensen dat doen en hoe stoornissen het deel van het brein dat deze kaarten moet maken, aantasten.
