Wetenschap ontrafelt de oorsprong van Pluto’s ijzige hart

In het hart van Pluto vinden we een enorme gletsjer. Grote vraag was: waar komt al dat ijs vandaan? Wetenschappers denken het nu te weten.

Toen ruimtesonde New Horizons Pluto in het oog kreeg, viel één ding al heel snel op: Pluto had een hart. Op de planeet is een hartvormige regio te vinden. En een deel van die regio – Sputnik Planum genoemd – is gevuld met een enorme gletsjer. De gletsjer vult een bekken dat zo’n vier kilometer diep en 1000 kilometer breed is en bestaat voornamelijk uit stikstofijs gemengd met koolstofmonoide en methaan.

Reservoirs
Zodra onderzoekers de gletsjer in het oog kregen, rees er een prangende vraag: waar komt het ijs in het bekken vandaan? In eerste instantie dachten onderzoekers dat de gletsjer erop wees dat ergens onder het oppervlak van Pluto een enorm stikstofijs-reservoir verstopt lag. Maar een nieuw paper in het blad Nature schetst een heel ander beeld. De gletsjer is niet totstandgekomen dankzij ondergrondse reservoirs. De gletsjer is het resultaat van een combinatie van processen in de atmosfeer en topografie.

WIST JE DAT…

Diepe bekkens
Onderzoekers trekken die conclusie op basis van simulaties. Ze simuleerden de totstandkoming van de gletsjer net zolang totdat de uitkomst van de simulaties overeenkwam met de werkelijke situatie. En dat gebeurde pas wanneer ze rekening hielden met de aanwezigheid van een vier kilometer diep bekken. Het bekken verzamelt door de tijd heen al Pluto’s stikstof, koolstofmonoxide en een groot deel van Pluto’s methaan. Dat komt doordat Pluto’s dunne atmosfeer juist op plekken die wat lager gelegen zijn, het dikst is, waardoor ijs op deze plekken het gemakkelijkst condenseert.

De enorme gletsjer die in het bekken rust, wordt niet beïnvloed door de seizoenen, zo schrijven de onderzoekers. Je zou dan ook denken dat er op een gegeven moment geen methaan meer in de atmosfeer zit. “In werkelijkheid moeten sommige processen het systeem bijvullen met methaan,” stellen de onderzoekers. Zo kan methaan bijvoorbeeld weer vrijkomen wanneer stikstofijs aan de rand van de gletsjer zich terugtrekt. Door Pluto de komende decennia te bestuderen, kunnen we deze veranderingen wellicht zien plaatsvinden en het door de onderzoekers voorgestelde model om de enorme gletsjer te verklaren, bevestigen of aanpassen.

Bronmateriaal

"Observed glacier and volatile distribution on Pluto from atmosphere–topography processes" - Nature
De afbeelding bovenaan dit artikel is gemaakt door NASA / JHUAPL.

Fout gevonden?

Voor jou geselecteerd