Wetenschap werkt aan yoghurt die kanker op kan sporen

yoghurt

Een Amerikaanse onderzoeker heeft een nieuwe manier bedacht om darmkanker op te sporen. Met behulp van een lepeltje speciale yoghurt en een eenvoudige urinetest moet de onplezierige en dure colonoscopie overbodig worden.

Onderzoeker Sangeeta Bhatia publiceerde eerder dit jaar een paper over haar onderzoek naar nanodeeltjes die op een bijzondere manier de interactie met kanker aangaan. Wanneer de nanodeeltjes in aanraking komen met tumoren dan worden ze in kleinere stukjes gebroken door enzymen die door de tumor geproduceerd worden. Die stukjes (die in feite dienst doen als biomarkers) zijn klein genoeg om door de nieren verzameld te worden en vervolgens door mensen te worden uitgeplast. Door de urine van mensen te bestuderen, kan worden vastgesteld of zij een tumor in het lichaam hebben.

Urinetest
In datzelfde onderzoek beschreef Bhatia ook een eenvoudige urinetest die gebruikt kan worden om de opgeknipte nanodeeltjes op te sporen. De urinetest is vergelijkbaar met de zwangerschapstest: je verzamelt wat urine op een stukje papier en vervolgens geeft de test aan of er in je urine biomarkers die wijzen op de aanwezigheid van een tumor zijn gevonden. Tijdens experimenten met muizen heeft Bhatia al aangetoond dat de test gebruikt kan worden om darmkanker en leverfibrose op te sporen.

Yoghurt
En nu krijgt dat onderzoek een vervolg. In eerste instantie injecteerde Bhatia de nanodeeltjes in het lichaam van haar proefdieren (muizen). Maar nu is Bhatia hard bezig om de methode te vereenvoudigen. Zo ontwikkelt ze momenteel een manier om de nanodeeltjes met behulp van yoghurt – in plaats van een injectie – in het lichaam te introduceren. En wel door een bacterie die van nature in yoghurt voorkomt zo aan te passen dat deze de nanodeeltje-biomarkers gaat produceren zodra deze met een tumor in aanraking komt.

Het onderzoek van Bhatia moet het stellen van de diagnose darmkanker eenvoudiger maken. De hoop is dat de ziekte dan sneller kan worden opgespoord, waardoor kans op genezing groter is. Bovendien is de test – die een stuk goedkoper is dan een colonoscopie of MRI-scan – heel geschikt voor gebruik in arme landen. Eerst zal echter moeten worden aangetoond of de test – die tot op heden enkel op muizen is uitgeprobeerd – ook in het geval van mensen werkt.

Bronmateriaal

Fout gevonden?

Voor jou geselecteerd