Wetenschapper ontduikt verkeersboete met fysica

Wat hebben we nu eigenlijk aan fysica? Nou, u kunt er een verkeersboete mee ontduiken, zo toont fysicus Dmitri Krioukov aan.

Krioukov kreeg een boete van 400 dollar geserveerd nadat hij volgens een politieagent een stopbord had genegeerd. Volgens de agent was het voertuig van de fysicus niet helemaal tot stilstand gekomen. Krioukov liet het er niet bij zitten en schreef een vier pagina’s tellend paper waarin hij op wetenschappelijke wijze aantoont dat het heel goed mogelijk is dat de politieagent het verkeerd gezien heeft. Met dat paper – met de toepasselijke naam ‘The Proof of Innocence‘ – verdedigde hij zichzelf in de rechtbank. En naar verluidt met succes: de rechter vond dat Krioukov niet hoefde te betalen.

Factor één: het standpunt van de agent. Afbeelding: The Proof of Innocence / Dmitri Krioukov.
Factor één
Hoe had de fysicus dat nu precies voor elkaar gekregen? Een agent kan onterecht denken dat Krioukov niet stopte, wanneer er sprake is van drie factoren. De eerste factor betreft de hoek van waaruit een politieagent het scenario gadesloeg (zie de afbeelding hiernaast). Vanuit het standpunt van de politieagent is moeilijk vast te stellen hoe hard Krioukov nu precies reed. Krioukov legt het aan de hand van een voorbeeld uit. “Als we niet ver van de treinrails staan en we zien hoe een trein op ons afkomt, dan lijkt deze wanneer deze nog heel ver weg is niet te bewegen, maar de trein lijkt naarmate deze ons nadert steeds sneller en sneller te gaan en wanneer de trein ons passeert lijkt deze zijn maximale snelheid te hebben bereikt.” Even terug naar de situatie van Krioukov en het stopbord. Vanuit het oogpunt van de agent leek Krioukov bij een constante snelheid dus bij het stopbord het hardst te rijden (linkse grafiek hieronder). Maar wat gebeurde er nu echt? Dat is in de grafiek hieronder (rechts) te zien. We zien drie lijnen: blauw, groen en rood. Het laat zien hoe Krioukov afremde. De blauwe lijn komt waarschijnlijk het meest in de buurt van de werkelijkheid, want, zo is in het paper te lezen: ‘D.K. (dat is dus Krioukov, red.) had die dag een flinke verkoudheid en moest niesen toen hij het stopbord naderde. Het resultaat: hij drukte de rem onvrijwillig heel hard in. Daarom kunnen we aannemen dat de vertraging zich dicht bij de maximale vertraging die voor deze auto mogelijk is, bevindt.”

Vertragen en versnellen. Afbeelding: The Proof of Innocence / Dmitri Krioukov.

Factor twee
Maar zelfs als Krioukov tamelijk abrupt stopte, dan moet de agent dat toch gezien hebben? Dat is het moment waarop factor twee om de hoek komt kijken. Volgens Krioukov trok hij net zo snel op als dat hij vertraagde. Dat is in de rechtergrafiek hierboven ook mooi te zien. Eén seconde voor hij stopte, reed hij dus net zo hard als één seconde nadat hij gestopt was.

De derde factor: een andere auto. Afbeelding: The Proof of Innocence / Dmitri Krioukov.
Factor drie
Maar dan nog moet de agent toch gezien hebben dat Krioukov stopte? Nee, zo blijkt uit factor drie. Want juist op het moment dat Krioukov stopte, passeerde er een tweede auto. De agent miste daardoor het cruciale moment waarop Krioukov stopte. En omdat Krioukov net zo snel optrok als hij remde en dus kort voor hij bij het stopbord was dezelfde snelheid had als kort nadat hij het gepasseerd was, ontstond het beeld dat hij helemaal niet gestopt was.

“Samenvattend: de politieagent maakte een fout,” stelt Krioukov. En daar kan de agent niets aan doen, zo benadrukt de fysicus. “De fout werd mogelijk gemaakt door een combinatie van de drie factoren en als een resultaat van deze ongelukkige samenloop van omstandigheden reflecteerde de agents perceptie van de werkelijkheid de werkelijkheid niet.” En daar is Krioukov naar verluidt mee weggekomen. Misschien omdat de rechter zijn inspanningen wel kon waarderen? Of misschien omdat de rechter niet durfde toegeven dat hij ‘The Proof of Innocence‘ niet altijd even goed vatte? We zullen het nooit weten. Net zoals we ook nooit zullen weten of Krioukov nu wel of niet netjes is gestopt.

Bronmateriaal

"The Proof of Innocence" - Arxiv.org
De foto bovenaan dit artikel is gemaakt door xx (cc via Flickr.com).

Fout gevonden?

Voor jou geselecteerd