Een doorbraak! Wetenschappers hebben in het laboratorium een spier gemaakt die zich zowel in een petrischaaltje als wanneer deze in het lichaam van een dier geïmplanteerd wordt, kan herstellen.
De spier in kwestie is zo’n tien keer sterker dan de spieren die hiervoor in het laboratorium tot stand kwamen. “De spier die we gemaakt hebben, is een belangrijke stap vooruit,” stelt onderzoeker Nenad Bursac. “Het is voor het eerst dat een spier is gemaakt die net zo sterk samentrekt als een ‘echte’ neonatale skeletspier.”
Spiervezels en -stamcellen
De belangrijkste ingrediënten voor de spier zijn spiervezels en een aantal spierstamcellen die ook wel satellietcellen worden genoemd. Elke spier heeft satellietcellen klaarstaan die geactiveerd kunnen worden als de spier beschadigd raakt en geregenereerd moet worden. Het succes van dit onderzoek zit ‘m in het feit dat de onderzoekers erin geslaagd zijn om een omgeving – of niche – te creëren waarin deze stamcellen rustig af kunnen wachten tot ze nodig zijn. “Simpelweg satellietcellen of minder ontwikkelde spieren implanteren, werkt niet zo goed,” vertelt onderzoeker Mark Juhas. “De goed ontwikkelde spier die wij maakten, biedt satellietcellen een niche om in te leven en – wanneer nodig – de spierfunctie te herstellen.”
In het lab
Experimenten zijn veelbelovend. De onderzoekers onderwierpen de spier eerst in het laboratorium aan experimenten. Met behulp van elektrische pulsen werd de rek in de spier gemeten. Hieruit bleek dat de spier zo’n tien keer sterker is dan eerdere in het lab ontwikkelde spieren. En wanneer de spier beschadigd raakte, bleken de satellietcellen actief te worden en de beschadigde spiervezels met succes te genezen.
In een muis
Vervolgens implanteerden de onderzoekers de spier in het lijf van een muis. Ze zagen de spier sterker worden. “We konden zien en meten hoe de bloedvaten in de geïmplanteerde spiervezels groeiden. Ze werden volwassen en uiteindelijk net zo sterk als hun oorspronkelijke tegenhangers.”
Het onderzoek is belangrijk. Zowel de spier als de experimentele technieken die aan de totstandkoming van de spier ten grondslag liggen kunnen gebruikt worden om straks spieren te kweken om ziektes en verwondingen te bestuderen en te behandelen.
