In de jaren zestig ontcijferden onderzoekers de genetische code. En sindsdien gaan onderzoekers ervan uit dat die genetische code zich enkel bezighoudt met het schrijven van informatie omtrent eiwitten. Maar dat is incorrect, zo hebben onderzoekers van de universiteit van Washington nu ontdekt. In ons DNA zit nog een tweede code verstopt.
Terwijl de eerste code beschrijft hoe eiwitten gemaakt worden, voorziet de tweede code cellen van instructies als het gaat om de manier waarop genen gecontroleerd worden. “Meer dan veertig jaar hebben we aangenomen dat veranderingen in het DNA die invloed hebben op de genetische code enkel invloed uitoefenen op de manier waarop eiwitten gemaakt worden,” legt onderzoeker John Stamatoyannopolous uit. “Nu weten we dat die basale aanname slechts het halve plaatje is. Deze nieuwe resultaten laten zien dat DNA een ongelofelijk krachtig opslagapparaat is dat de natuur op onverwachte manieren volledig exploiteert.”
Duons
De genetische code gebruikt een alfabet met 64 letters (codons genaamd). Wat de onderzoekers van de universiteit van Washington nu ontdekt hebben, is dat sommige codons twee betekenissen hebben. De ene betekenis houdt verband met eiwitten, de ander met de controle van genen. Vanwege die twee betekenissen duiden ze deze codons ook wel aan als duons.
Verborgen
Maar hoe kon die tweede code zo lang onopgemerkt blijven? De codes worden over elkaar heen geschreven. Daardoor kon die tweede code lang verborgen blijven.
Het onderzoek kan wel eens enorme implicaties hebben voor de behandeling van de meest uiteenlopende ziektes. “Het feit dat de genetische code tegelijkertijd twee verschillende soorten informatie kan schrijven, betekent dat veel veranderingen in het DNA die eiwitten lijken te veranderen in werkelijkheid ziektes veroorzaken door de controle van genen te verstoren of zelfs beide zaken tegelijkertijd te doen.”
