Wetenschappers vertragen licht met een factor 1.200

Wetenschappers verlaagden de snelheid van licht met een apparaatje op een siliciumchip. Ze slaagden erin om de snelheid met een factor 1.200 af te remmen. Het is de eerste keer dat een onderzoeksteam zo’n hoge verlaging bereikt onder normale omstandigheden. Langzaam licht, zoals dat heet, is namelijk het makkelijkst te realiseren bij zeer lage temperaturen.

Licht reist met een snelheid van bijna 300.000 kilometer per seconde. Wanneer u naar de maan kijkt, dan ziet u hoe de natuurlijke satelliet er een seconde geleden uitzag. De afstand tot de maan is namelijk 300.000 kilometer. De zon zien we met een vertraging van acht minuten (150 miljoen kilometer), de planeet Uranus met een vertraging van een aantal uren. Als licht met een factor 1.200 is afgeremd, dan zouden we de zon niet met een vertraging van acht minuten, maar met een vertraging van 160 uur zien. Een groot verschil. Natuurlijk is licht (nog) niet op zo’n grote schaal te vertragen.

Op de siliciumchip zit een holle glasvezelkabel. Rubidiumdamp zorgt in deze glasvezelkabel voor kwantuminterferentie-effecten, waardoor licht afremt. Normaal absorbeert de rubidiumdamp het licht van een laser, maar wanneer wetenschappers een tweede laser inschakelen, dan wordt het materiaal transparant en komt het signaal wel door. Alleen: flink vertraagd!

Hoe dit komt? Doordat er twee lasers tegelijkertijd actief zijn, komen de elektronen in de rubidiumatomen in een coherente superpositie van twee kwantumtoestanden terecht. Oftewel: ze bestaan tegelijkertijd in twee verschillende toestanden. Hierdoor ontstaat een effect dat bekend staat als elektromagnetisch geïnduceerde transparantie (EIT). Dit effect is in staat om licht en atomen te manipuleren.

Bronmateriaal

Fout gevonden?

Voor jou geselecteerd