We’ve got a problem: het astronautenplasje

 ASTRONOMIE  NASA heeft de afgelopen jaren de meest lastige hobbels genomen om een mens de ruimte in te kunnen schieten en daar te houden. Er is echter nog één strubbeling die overwonnen moet worden: de urine van de astronauten. Het 250 miljoen dollar kostende waterzuiveringssysteem trekt de plasjes namelijk niet.

Het waterzuiveringssysteem aan boord van de shuttles moet urine omzetten in schoon drinkwater. Dat klinkt echter gemakkelijker dan het is. Totnogtoe loopt het systeem namelijk vast op de urine van de astronauten. Volgens onderzoekers komt dat doordat er een grote concentratie calcium in het plasje van de astronauten zit. Wellicht lijden de ruimtereizigers aan osteoporose: hierbij worden de botten steeds minder sterk. Osteoporose is een consequentie van het leven in een omgeving zonder zwaartekracht. Of dit werkelijk de hoge concentraties calcium verklaart, moet nader onderzoek uitwijzen. “We weten veel meer over urine dan we ooit nodig achtten of wilden weten,” meent de directeur van de vluchten naar het ISS, David Korth.

Voordat het waterzuiveringssysteem in november 2008 voor het eerst startte, werd het zorgvuldig door NASA getest. “Mensen wisten precies wat er in de urine zat die het systeem in ging, maar de chemische processen die in de processor ontstonden, begrijpen we niet altijd,” bekent onderzoeker Julie Robinson. Wetenschappers hopen de oplossing snel te kunnen vinden, zodat het zuiveringssysteem nog aan boord van de shuttle Endeavour mee kan. De shuttle vertrekt 7 februari.

Bronmateriaal

Fout gevonden?

Voor jou geselecteerd