Zeeijsminimum op de Noordpool: slechts één keer eerder lag er zo weinig als nu

Het zee-ijs op de noordpool heeft op 10 september haar minimale omvang bereikt. Er lag op die dag zo’n 4,14 miljoen vierkante kilometer ijs.

Satellieten houden de omvang van het zee-ijs op de Noordpool sinds 1978 in de gaten. Gedurende de winter neemt het zee-ijs toe om vervolgens in maart haar maximale omvang te bereiken. Gedurende de zomer neemt het zee-ijs af om vervolgens in september haar minimale omvang te bereiken.

Tweede plek
En dit jaar werd de minimale hoeveelheid zee-ijs gemeten op 10 september: 4,14 miljoen vierkante kilometer zee-ijs. Geen recordbrekend minimum dit jaar. In de ranglijst met zee-ijsminima – aangevoerd door het jaar waarin de hoeveelheid zee-ijs het kleinst was – eindigt het jaar 2016 op de tweede plek.

Verrassend
En dat is best verrassend, zo vinden onderzoekers. Want aan het begin van het smeltseizoen leken we toch echt af te stevenen op een recordbrekend minimum. De winter eindigde namelijk al met recordbrekend weinig zee-ijs. Vervolgens smolt het ijs in mei razendsnel. Maar in juni en juli keerde het tij: lage luchtdruk en veel bewolking zorgden ervoor dat het smeltproces trager verliep. Dat veranderde eind augustus en begin september toen het ijs opeens weer veel sneller smolt, mogelijk door toedoen van twee grote stormen. “In het verleden had je dit overgebleven pak zee-ijs dat grotendeels dik en oud ijs was,” vertelt onderzoeker Walt Meier. “Maar nu is alles meer door elkaar gegooid, waardoor het ijs minder goed bestand is tegen smelten.” Vandaar dat het ijs zelfs heel laat in het seizoen door weersomstandigheden nog een flinke klap kan oplopen.

Lange termijn
En het zee-ijs op de Noordpool heeft het niet alleen dit jaar lastig. Recent onderzoek toont aan dat er sinds 1986 in geen enkele maand nog een recordbrekend grote hoeveelheid zee-ijs op de Noordpool is gespot. In dezelfde periode kwam het wel 75 keer voor dat er in een maand recordbrekend kleine hoeveelheden zee-ijs werden geregistreerd.

Ondertussen zien we op Antarctica het tegenovergestelde gebeuren. Ook daar worden regelmatig records gebroken. Alleen gaat het dan om recordbrekend grote hoeveelheden zee-ijs. Recent onderzoek wijt dat aan ‘natuurlijke fluctuaties’.

Bronmateriaal

Fout gevonden?

Voor jou geselecteerd