Zuidelijke Oceaan blijkt ‘s winters veel CO2 uit te ademen

Verrassend, aangezien men dacht dat deze juist veel CO2 absorbeerde.

Een nieuwe studie met drijvende drones (!) heeft ons eindelijk meer informatie kunnen verschaffen over de strenge winters in Antarctica. De dobberende drones verzamelde gegevens over de hoeveelheid kooldioxide in het water. En de resultaten laten zien dat de Zuidelijke Oceaan rond Antarctica aanzienlijk meer koolstofdioxide afgeeft dan opneemt.

Strenge winters

De piek van de winter in Antarctica is tot op heden nog maar weinig bestudeerd. Winters in Antarctica zijn namelijk niet echt een pretje. Zo zijn ze erg stormachtig, is de wind extreem sterk en is het donker. Bovendien zijn de stormen op Antarctica een van de felste ter wereld. De gemiddelde storm duurt vier dagen en de gemiddelde tijd tussen de stormen zijn zeven dagen.

Absorberen
Dit kwam best als een verrassing, aangezien eerdere studies juist aantoonden dat de Zuidelijke Oceaan veel koolstofdioxide absorbeerde. “Als dat niet waar is – zoals deze gegevens suggereren – dan betekent dit dat we de rol van de Zuidelijke Oceaan in de koolstofcyclus en in het klimaat moeten heroverwegen,” stelt hoofdonderzoeker Alison Gray.

Drijvende drones
De gegevens werden verzameld met meer dan honderd drijvende robots die in hartje winter in het water rond Antarctica werden geplaatst. Dankzij deze drones kunnen we eindelijk meer leren over hoe de oceaan functioneert in het wereldwijde klimaatsysteem, in een plaats en seizoen waar we tot nu toe nog maar weinig over weten. “Dit is erg opwindende wetenschap, mogelijk gemaakt door de toepassing van nieuwe technologieën,” zegt co-auteur Jorge Sarmiento. De drijvende instrumenten voeren mee op de stroming van de oceaan en verzamelen informatie op verschillende dieptes. Zo duiken de instrumenten af tot 1 kilometer diepte en drijven voor negen dagen mee op de stroming. Vervolgens dalen ze nog dieper tot 2 kilometer voordat ze weer terug naar het oppervlakte stijgen. Vervolgens sturen ze de verzamelde gegevens door naar kust via een satelliet.

Onderzoekers plaatsen een van de drijvende drones in de Zuidelijke Oceaan. Afbeelding: Greta Shum/ClimateCentral/Flickr

Koolstofdioxide
De dobberende drones meten veel meer dan alleen de oceaantemperatuur en het zoutgehalte, zoals eerdere instrumenten deden. De nieuwe drones meten ook het opgeloste zuurstof, stikstof en pH-waarde. De onderzoekers maakten gebruik van de pH-metingen om de hoeveelheid opgeloste kooldioxide te berekenen en gebruikten die vervolgens om uit te zoeken hoe sterk het water koolstofdioxide in de atmosfeer absorbeert of uitstoot. “Het is op zich niet verwonderlijk dat het water veel koolstof uitademt, omdat het diepe water heel veel koolstof bevat,” legt Gray uit. “Maar we onderschatten de omvang hiervan omdat we zo weinig gegevens hadden over de wintermaanden.”

De Zuidelijke Oceaan rond Antarctica vervult een unieke rol in het klimaat. Het is een van de weinige plaatsen waar water dat eeuwenlang in de diepe oceaan heeft doorgebracht, weer terug naar het oppervlak komt, meedrijft met de stromingen en zich vervolgens verbindt met de atmosfeer. Koolstofatomen bewegen zich onder andere tussen rotsen, rivieren, planten en oceanen. Door te leren over de snelheid waarmee deze zich verspreiden, kunnen we beter de lange-termijnniveaus van kooldioxide voorspellen.

Bronmateriaal

"Diving robots find Antarctic winter seas exhale surprising amounts of carbon dioxide" - University of Washington

Afbeelding bovenaan dit artikel:

Fout gevonden?

Voor jou geselecteerd