Wetenschappers zijn er getuige van geweest hoe een nabijgelegen zwart gat een klein stukje van een ster die te dicht bij het zwarte gat in de buurt kwam, heeft opgegeten. En de ster? Die overleefde het drama!
Wie denkt aan een zwart gat, denkt waarschijnlijk aan een machtig verschijnsel dat alles wat te dicht in de buurt komt naar binnen schrokt. Ontsnappen is onmogelijk. Maar zo af en toe kan een hemellichaam een ontmoeting met een zwart gat navertellen. En wetenschappers zijn nu getuige geweest van zo’n ontmoeting waarbij de waaghals die zich te dicht bij het zwarte gat in de buurt begaf, zijn huzarenstukje overleefde.
Dichtbij
Het gebeurde allemaal op zo’n 650 miljoen lichtjaar afstand. Het zwarte gat en de ster bevinden zich in een sterrenstelsel dat zich net buiten het recent ontdekte supercluster Laniakea – waar ook onze Melkweg deel van uitmaakt – bevindt. Nog nooit hebben onderzoekers zo dichtbij huis gezien hoe een ster zich te dicht bij een zwart gat begeeft en dat moet bekopen (onderzoekers noemen dat een ‘TDE’ (Tidal Disruption Event).
Energie
De astronomen konden de ster zelf niet zien. Maar ze konden de energie die vrijkwam toen het zwarte gat het materiaal dat het te pakken had weten te krijgen, ‘opat’ wel waarnemen. Op basis van de energie die vrijkwam, berekenden de onderzoekers dat het zwarte gat de hand heeft weten te leggen op een relatief kleine hoeveelheid stellair materiaal: ongeveer éénduizendste van de massa van onze zon (vergelijkbaar met de massa van de planeet Jupiter.
Volkswijsheid suggereert dat zwarte gaten vrij weinig sterren in hun geheel verorberen. Dat zou slechts één keer in de 10.000 tot 100.000 jaar gebeuren. Hoe vaak het voorkomt dat een zwart gat een stukje van een ster verorbert, is onbekend.
