In Siberië hebben wetenschappers een wel heel bijzondere vondst gedaan.
Als je niet beter zou weten, zou je denken dat ‘ie slaapt. De schattige pup die onderzoekers in het noordoosten van Siberië hebben teruggevonden. Het beestje heeft zijn zachte vacht nog, net als zijn tanden, zijn zachte neus en zelfs zijn snorharen zijn bewaard gebleven. Maar dit is geen slapende pup. Het beest is dood. Al een slordige 18.000 jaar.
@Nibbledtodeath is working on this specimen together with @pontus_skoglund.
It's 18 kyrs old!
So far, we have sequenced it's genome to 2X coverage. But we still can't say if it's a #wolf or a #dog. Maybe it's the common ancestor?
More sequencing needed!
(Photo: S Fedorov) pic.twitter.com/3zhbVEudig
— Centre for Palaeogenetics (@CpgSthlm) November 18, 2019
Hond of wolf?
En die hoge leeftijd maakt de pup bijzonder interessant. Werd deze in eerste instantie nog aangezien voor een jonge wolf, ontstond nu de mogelijkheid dat het om een jonge hond ging (zie kader).
Genetisch onderzoek
Reden genoeg voor onderzoekers om het DNA van de pup in kaart te brengen. Ze hoopten zo te kunnen achterhalen of het een wolf of pup was. Maar dat viel vies tegen. “We hebben het genoom reeds gesequencet met een sequentie-dekking van 2x,” vertelt onderzoeker Love Dalén aan Scientias.nl. “En we kunnen nog niet zeggen of het om een hond of een wolf gaat.” De sequentie-dekking waar Dalén over spreekt, geeft aan hoeveel keer een bepaalde regio in het genoom is afgelezen. Tijdens het sequencen – het aflezen van de letters waaruit het DNA is opgebouwd – wordt het genoom namelijk meerdere keren afgelezen; als men elke letter slechts één keer zou bekijken, neemt de kans op fouten sterk toe. “Op dit moment zijn we van plan om de sequentie-dekking op te drijven,” vertelt Dalén. Daarbij wordt gestreefd naar een sequentie-dekking van meer dan 15x. “Zodat we onder meer genvarianten geërfd van de moeder en genvarianten afkomstig van de vader kunnen identificeren. We hopen dat dat ons helpt om vast te stellen of het om een wolf of een hond gaat. Maar als het een voorouder van beiden is, zal ook dat niet lukken.”
We now have some news on the 18,000 year old #wolf or #dog puppy.
Genome analyses shows it's a male. So we asked our Russian colleagues to name it…
Thus, the name of the puppy is Dogor!
Dogor is a Yakutian word for "friend", which seems very suitable. pic.twitter.com/epIz8mEpVW
— Centre for Palaeogenetics (@CpgSthlm) November 25, 2019
Geen chihuahua
Puur afgaand op het uiterlijk van de pup valt – ondanks dat deze uitstekend bewaard is gebleven – weinig zinnigs te zeggen. “Het is duidelijk geen chihuahua,” grapt Dalén. “Maar er zijn geen morfologische eigenschappen die de pup onderscheiden van een wolf of hond (of in ieder geval van hoe wij denken dat de eerste honden eruitzagen).” Wat daarbij natuurlijk ook niet helpt, is dat de eerste honden waarschijnlijk heel sterk op wolven leken.
De komende tijd zal dus moeten blijken met wat voor dier we te maken hebben. Stiekem hoopt Dalén op een hond. “Beide opties zouden interessant zijn, maar als het een hond is, zou het de oudste hond zijn die we kennen.” Maar ook als het een wolf blijkt te zijn, is dat wetenschappelijk gezien waardevol. “Als het een wolf is, kan deze ons helpen om de oorsprong van de afstammingslijn van moderne wolven helder te krijgen. Daarnaast is er de mogelijkheid om ook de maaginhoud, het microbioom in de mond en maag, ziekteverwekkers, isotopen en misschien zelfs RNA-profielen in verschillende weefsels te onderzoeken. Dus er zijn verschillende soorten analyses die we kunnen uitvoeren. Ook hopen we er een CT-scan van te kunnen maken, zodat we de interne morfologie kunnen vergelijken met die van andere jonge wolven en honden.” De kans is dus groot dat we in de toekomst nog meer over deze uitzonderlijke pup gaan horen.