Pluto’s maan Charon is mogelijk uit zijn jasje gescheurd

Onder het oppervlak van de maan bevond zich mogelijk ooit een oceaan, die bevroren is geraakt en is uit gaan zetten. Dat zou de valleien en richels op Charon kunnen verklaren.

In juli vorig jaar vloog ruimtesonde New Horizons langs Pluto en zijn manen. Daarbij maakte deze onder meer foto’s van één zijde van Charon: de grootste maan die Pluto rijk is. En die zijde wordt gekenmerkt door bergruggen en valleien die kilometers diep zijn. Het wijst erop dat Charon op een bepaald moment in zijn geschiedenis is uitgedijd en daarbij uit zijn jasje is gescheurd, zo stellen onderzoekers.

De buitenste laag van Charon bestaat voornamelijk uit waterijs. Deze laag werd in de jonge jaren van de maan warm gehouden door het verval van radioactieve elementen en restwarmte van de totstandkoming van de maan. Onderzoekers vermoeden dat Charon in zijn jonge jaren zo warm was dat een dieper gelegen laag waterijs smolt en er een ondergrondse oceaan op de maan te vinden was. Maar naarmate Charon ouder werd, koelde de maan af, waardoor deze ondergrondse oceaan bevroor. En als water bevriest, zet het uit. Het resultaat: de hoger gelegen lagen van de maan werden omhoog getild en scheurden op sommige plekken.

Maan Charon en uitgelicht Serenity Chasma. Afbeelding: NASA / JHUAPL / SwRI.
Maan Charon en uitgelicht Serenity Chasma. Afbeelding: NASA / JHUAPL / SwRI.

Het resulteert vandaag de dag in onder meer Serenity Chasma. Een klovensysteem nabij de evenaar van de maan. Het is met een lengte van 1800 kilometer één van de langste klovensystemen in ons zonnestelsel. En op sommige plekken zijn de kloven wel 7,5 kilometer diep. Ter vergelijking: de Grand Canyon – ook geen kleine jongen – is ‘slechts’ 446 kilometer lang en iets meer dan 1,6 kilometer diep.

Bronmateriaal

Fout gevonden?

Voor jou geselecteerd