Ruimtesonde op jacht naar de geheimen van Mercurius, spot de planeet voor het eerst

Het resulteert in een fraaie foto van de toch nog altijd vrij mysterieuze, binnenste planeet van ons zonnestelsel.

Ruimtesonde BepiColombo maakte de foto dit weekend, toen deze langs de planeet scheerde. Behalve het rijk bekraterde oppervlak van Mercurius pronken op de foto ook onderdelen van de ruimtesonde zelf.

Zwaartekrachtsslinger
BepiColombo is momenteel onderweg naar Mercurius en hoewel de ruimtesonde dit weekend wel heel dicht in de buurt kwam – BepiColombo naderde Mercurius’ oppervlak tot zo’n 200 kilometer – is deze er nog lang niet. De scheervlucht van afgelopen weekend deed slechts dienst als ‘zwaartekrachtsslinger’. Hierbij gebruikt men de zwaartekracht van een hemellichaam om de koers en/of snelheid van een ruimtesonde te wijzigen. In dit geval wordt de zwaartekracht van Mercurius gebruikt om BepiColombo uiteindelijk in een veilige baan om Mercurius te kunnen manoeuvreren. Overigens duurt het nog wel even voor BepiColombo zich in een baan om Mercurius nestelt; dat gaat pas in 2025 gebeuren.

Ook vereist het nog meer zwaartekrachtsslingers; de scheervlucht langs Mercurius van afgelopen weekend was de eerste van zes. In 2022, 2023, 2024 (tweemaal) en 2025 zal BepiColombo nogmaals langs Mercurius scheren voor wat hulp en route naar..Mercurius. Die scheervluchten volgen op eerdere scheervluchten langs de aarde en Venus.

Eerste blik op Mercurius
Wat de scheervlucht van afgelopen weekend toch wel speciaal maakt, is dat BepiColombo voor het eerst een blik op zijn eindbestemming kon werpen. En wat voor één! Hoewel de foto’s met middelmatige camera’s gemaakt zijn (zie kader), zijn de foto’s indrukwekkend. Het oppervlak van Mercurius is duidelijk zichtbaar, net als tal van (grote) kraters, waaronder de 166 kilometer brede Lemontov-krater.

BepiColombo is een missie die uit twee orbiters bestaat: de Mercury Planetary Orbiter (van de Europese ruimtevaartorganisatie) en de Mercury Magnetospheric Orbiter (van de Japanse ruimtevaartorganisatie). Eenmaal in een baan om Mercurius zal BepiColombo beide orbiters loslaten. Maar zolang de sonde nog onderweg is naar Mercurius zitten ze veilig opgeborgen. Het betekent dat een deel van de instrumenten, waaronder ook de camera’s waarover de orbiters beschikken – tijdens de reis niet gebruikt kunnen worden. Om onderweg foto’s te kunnen maken, maakt BepiColombo dan ook gebruik van drie camera’s die eigenlijk ontworpen zijn om de sonde zelf vast te leggen en de staat van de antennes en zonnepanelen in de gaten te houden. Deze camera’s kunnen alleen zwartwitfoto’s maken en die foto’s hebben ook nog een vrij lage resolutie (1024×1024 pixels).

Afstand
De foto die je hieronder ziet, is gemaakt van een afstand van zo’n 2418 kilometer. Dat is behoorlijk ver weg, als je bedenkt dat de sonde tijdens deze scheervlucht het oppervlak van Mercurius tot zo’n 199 kilometer naderde. Toch hoeven we niet veel mooiere close-upbeelden te verwachten. Dat komt doordat BepiColombo op het moment dat deze het dichtst bij Mercurius in de buurt was, over de niet door de zon beschenen zijde van de planeet scheerde. Hierdoor was het oppervlak nauwelijks zichtbaar en konden er pas vanaf grotere afstand goede foto’s worden gemaakt.

Afbeelding: ESA / BepiColombo/ MTM, CC BY-SA 3.0 IGO.

De beelden zijn slechts een voorproefje van wat ons te wachten staat. Na aankomst bij Mercurius zullen de orbiters nog veel meer mooie foto’s van de planeet maken én jacht maken op de geheimen van Mercurius. Zo hopen onderzoekers dankzij de BepiColombo-missie meer inzicht te krijgen in de oorsprong en evolutie van een planeet die heel dicht bij zijn moederster staat.

Bronmateriaal

"Hello Mercury" - ESA
Afbeelding bovenaan dit artikel: ESA / BepiColombo / MTM, CC BY-SA 3.0 IGO

Fout gevonden?

Voor jou geselecteerd