Wetenschappers hebben een rotsachtige exoplaneet in de leefbare zone van een ster gevonden. Dit maakte de Amerikaanse ruimtevaartorganisatie tijdens een persconferentie bekend. Kepler 186f is ongeveer tien procent groter dan de aarde en bevindt zich op een afstand van 500 lichtjaar bij ons vandaan. De grote vraag: is er leven op deze tweede aarde?
Kepler 186f werd onlangs gevonden met de Kepler-telescoop. Dankzij de Kepler-telescoop zijn er al bijna duizend exoplaneten ontdekt. Daarnaast zijn er nog duizenden kandidaat-exoplaneten die graag ook erkend willen worden, maar waarvoor nog meer data nodig is. Kepler 186f bevindt zich in de zogenoemde Goldilocks-zone. Dit is een gebied om een ster waar water in vloeibare vorm voor kan komen. Ook onze planeet bevindt zich in de Goldilocks-zone van de zon. Mars bevindt zich net buiten deze zone: hier is het te koud, waardoor water bevriest. Op Venus is het weer te warm, waardoor hier water direct verdampt. De Goldilocks-zone is nooit op dezelfde plek. Bij een grote reuzenster is deze leefbare zone verder verwijderd van de ster, dan bij een kleinere dwergster.
“Dit is het topje van de ijsberg”, zegt co-auteur Jason Rowe van het SETI-instituut aan de LA Times. “Op dit moment wordt er veel data geanalyseerd, maar we kunnen wel aannemen dat er meer soortgelijke exoplaneten ontdekt gaan worden.”
Beste kandidaat tot nu toe
De pas ontdekte exoplaneet is op dit moment de beste kandidaat voor (microscopisch) leven. Toch zijn er de afgelopen jaren al veel andere mogelijke broedplaatsen ontdekt, zoals Gliese 581 g, HD 28185, GJ 1214 en 55 Cancri f. In 2011 werd de ontdekking van Kepler 22b aangekondigd. Deze planeet is 2,4 keer groter dan de aarde en bevindt zich in de leefbare zone van de moederster. Wetenschappers zijn er echter nog niet uit of Kepler 22b een rotsachtige planeet of een gasplaneet is. Op een rotsachtige planeet is leven mogelijk, op een gasplaneet – zoals Jupiter – is dit iets onwaarschijnlijker.
Geen plezierige moederster
Het voordeel van Kepler 22b is dat deze planeet om een zonachtige ster draait. Kepler 186f draait om een rode dwergster. Rode dwergsterren zijn een stuk kleiner en koeler dan gele dwergsterren zoals de zon, maar hierdoor verbruiken ze minder snel energie en gaan ze langer mee dan zonachtige sterren. Toch kleven er ook grote nadelen aan het wonen op een exoplaneet bij een rode dwerg. Jonge rode dwergen hebben een heftige jeugd, die miljarden jaren duurt. Een puberende rode dwerg produceert grote stellaire vlammen en slingert veel ultraviolette straling het heelal in. Planeten als Kepler 186f moeten dus tegen een stootje kunnen.
Grote stap
“We kennen één planeet waar leven is: de aarde. Wanneer we op zoek gaan naar leven buiten onze aarde, is het logisch dat we eerst zoeken naar planeten zoals onze eigen planeet”, vertelt Elisa Quintana, een onderzoekswetenschapper aan het SETI-instituut. Zij is auteur van het paper dat in het wetenschappelijke journaal Science verschijnt. “Het is dus een grote stap dat we een planeet vinden in de leefbare zone, die ook nog eens even groot is als onze eigen aarde.”
‘Sterke’ atmosfeer
Als er leven is op Kepler 186f, dan heeft deze planeet mogelijk een atmosfeer die straling van de moederster filtert. Dit is buitengewoon interessant. Door goed te kijken naar 186f leren wij wellicht hoe wij onszelf beter kunnen beschermen tegen straling, bijvoorbeeld wanneer we Mars gaan koloniseren. Sterker nog: dit betekent dat leven nog hardnekkiger is dan wij al denken en dus op de meeste extreme plekken kan ontstaan.
Even snuffelen
Leven of geen leven op Kepler 186f? Om op deze vraag een antwoord te geven moeten we nog even wachten. In 2018 wordt de James Webb-telescoop gelanceerd. Deze telescoop hoopt bijproducten van organismen te ruiken op potentiële leefbare exoplaneten. En misschien ruikt hij die wel op Kepler 186f.