Na een mislukte eerste bemonstering, maakt Marsrover Perseverance zich nu op voor poging twee. En deze Martiaanse steen speelt de hoofdrol.
Enkele weken geleden kreeg het Perseverance-team een behoorlijke tegenslag te verduren. Het vierwielige robotwagentje slaagde er namelijk niet in om een monster van het Martiaanse oppervlak te nemen. Ondertussen weet het team wat er is mis gegaan. En dus maakt Perseverance zich nu op voor een – hopelijk succesvolle – tweede poging.
Eén van de belangrijkste taken van Perseverance op de rode planeet is het verzamelen van monsters. Dit doet het robotwagentje met behulp van een geavanceerde boor en beitel die aan het einde van zijn twee meter lange robotarm bevestigd zitten. In totaal draagt Perseverance maar liefst 43 titanium monsterbuisjes met zich mee die hij zal vullen met Marsgesteente en regoliet. Vervolgens zal Perseverance deze verzegelde buisjes klaarleggen, om tijdens een toekomstige Sample Return Mission mee terug naar de aarde gebracht te worden voor verdere analyse.
Tijdens de eerste bemonsteringspoging had Perseverance het voorzien op gesteente uit een gebied in de Jezero-krater dat ook wel ‘Crater Floor Fractured Rough’ wordt genoemd. Hier zijn Jezero’s diepste (en oudste) lagen blootliggend gesteente en andere intrigerende geologische kenmerken te vinden. Maar helaas ging die eerste bemonstering niet geheel volgens plan. Uit gegevens die Perseverance terug naar de aarde stuurde bleek namelijk dat het meegebrachte monsterbuisje leeg is gebleven. En daarmee is de eerste bemonstering van Marsrover Perseverance helaas mislukt.
Dit ging er mis
Het Perseverance-team heeft naderhand nieuwe gegevens verzameld en deze grondig bestudeerd. Ook hebben ze camerabeelden vervaardigd door WATSON – die zich aan het einde van de robotarm bevindt – bekeken. En uiteindelijk slaagden de onderzoekers erin het probleem te achterhalen. De rots die Perseverance namelijk wilde bemonsteren, bleek veel te kruimelig. Het gesteente viel meteen uiteen in poeder en fijnkorrelige stof, waardoor dit niet in het monsterbuisje bewaard kon worden. Hoewel het verpulverde gesteente tijdens deze eerste bemonsteringspoging niet kon worden opgevangen, bevat dit monsterbuisje nu wel een monster van de Martiaanse atmosfeer.
Poging twee
Het is natuurlijk wel de bedoeling dat Perseverance overwegend rots-monsters verzamelt. En dus maakt het Perseverance-team zich nu op voor poging twee. Het robotwagentje is ondertussen doorgereden naar een bergkam, zo’n 455 meter verderop. Deze bergkam heeft de bijnaam ‘Citadelle’ gekregen, wat in het Frans ‘kasteel’ betekent; een verwijzing naar hoe deze steile plek uitkijkt over de bodem van de Jezero-krater. De bergkam is afgedekt met een laag rots die winderosie lijkt te weerstaan, een teken dat de kans groter is dat het gesteente standhoudt tijdens het boren.
Voorbereiding
Perseverance bereidt zich nu op deze tweede bemonteringspoging voor. Deze week zal de rover met zijn twee meter lange robotarm over het oppervlak van een steen – die Rochette is genoemd – schuren. Op die manier veegt Perseverance de bovenste laag als het ware weg, waardoor wetenschappers een beter zicht hebben op de lagen eronder. Vervolgens kunnen ze bepalen of ze een monster willen nemen. Mocht het team besluiten om een monster te verzamelen, dan zal deze tweede bemonsteringspoging volgende week plaatsvinden.
Om ervoor te zorgen dat deze tweede poging een succesvollere afloop kent, hebben de onderzoekers een extra stap toegevoegd. Nadat de rover zijn Mastcam-Z-camerasysteem heeft gebruikt om in de monsterbuis te kijken, pauzeert de rover kortstondig de bemonstering. Deze tijd kan het team vervolgens gebruiken om de beelden te bekijken om er zeker van te zijn dat er gesteente verzameld is. Zodra dat bevestigd is, zullen ze Perseverance opdragen om het monsterbuisje te verzegelen.
Waarom de onderzoekers in Citadelle een monster willen verzamelen? “Er liggen potentieel oudere rotsen in de regio ‘South Séítah’ voor ons,” legt onderzoeker Vivian Sun uit. “Als we eerst een jonger monster verzamelen, kan dit ons helpen om de hele tijdlijn van Jezero goed te reconstrueren.” Uiteindelijk hopen de onderzoekers alle meegebrachte monsterbuisjes te vullen met interessante monsters van Mars. “Door deze vervolgens naar de aarde terug te sturen, hopen we een aantal wetenschappelijke vragen te beantwoorden,” zegt onderzoeker Ken Farley. “Zo hopen we bijvoorbeeld ook achter de samenstelling van de Martiaanse atmosfeer te komen. Daarom zijn we – naast de rotsmonsters – tevens geïnteresseerd in in atmosferische monsters.” En dus is de eerste, ‘mislukte’ bemonsteringspoging – waarbij er zoals gezegd wel een monster van de Martiaanse atmosfeer is genomen – niet geheel verspilde moeite geweest.
