Wanneer iemand het slachtoffer is geworden van een misdrijf, dan mag hij of zij tijdens de terechtzitting praten over de gevolgen van het delict. Deze spreektijd is in 2005 ingevoerd. Uit een onderzoek van de universiteit van Tilburg blijkt dat slachtoffers spreektijd positief beoordelen en dat spreektijd positieve effecten kan bewerkstelligen.
Door te spreken tijdens de terechtzitting voelen slachtoffers zich gehoord en partij in het strafproces. Toch zitten er nog een paar kuilen in de weg.
WIST U DAT…
Zo wordt een klein deel van de slachtoffers niet aan het woord gelaten door de rechtbank, zelfs al willen de slachtoffers graag spreken. Daarnaast blijkt dat veel rechters slachtoffers niet beperken in hun vrijheid om te zeggen wat ze willen. Slachtoffers mogen alleen maar praten over de gevolgen van het delict, maar regelmatig laten slachtoffers zich uit over de gewenste strafmaat of slingeren ze verwensingen richting de dader. En dat is natuurlijk niet de bedoeling.
Er ligt een plan op tafel om het spreekrecht te beperken tot één persoon. Wanneer een slachtoffer niet in staat is om zelf te spreken, dan kan diegene iemand anders kiezen om te spreken namens het slachtoffer.
